Ελληνικός Τίτλος: Ο Χρυσοθήρας
Κατηγορία: Κωμωδία, Περιπέτεια
Σκηνοθεσία: Charlie Chaplin
Σενάριο: Charlie Chaplin
Πρωταγωνιστούν: Charlie Chaplin, Mack Swain, Tom Murray, Henry Bergman
Μουσική: Charlie Chaplin
Φωτογραφία: Roland Totheroh
Μοντάζ: Charlie Chaplin
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια: 95 min
Μοναχικός, φιλόδοξος, καλοσυνάτος, υπομονετικός αλλά και αστείος, με ένα ιδιαίτερα αταίριαστο ντύσιμο, κατά την περιπλάνησή του γίνεται εύκολος στόχος των ανελέητων δύσκολων καιρικών συνθηκών του παγωμένου Βορρά, των άλλων χρυσοθήρων, αλλά και ορισμένων κακοποιών, αντιμετωπίζοντας συνεχώς απίστευτες κακουχίες.
Όσες όμως δυσκολίες και να του τύχουν, αυτός όχι μόνο δεν πτοείται, αλλά γνωρίζει και ερωτεύεται την όμορφη χορεύτρια Georgia, και προσπαθεί, με τον δικό του ανεπανάληπτο γοητευτικό τρόπο, να κερδίσει την καρδιά της...
Πρόκειται για την δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους του Charlie Chaplin, μετά το «The Kid» (1921). Το «The Gold Rush» ήταν η ταινία που έκανε τον Chaplin διάσημο, και αποτελεί σημείο αναφοράς στην ιστορία του βωβού κινηματογράφου, εξασφαλίζοντας στο δημιουργό της παγκόσμια αναγνώριση.
Εδώ συναντούμε την πρώτη τέλεια επιτομή της φυσιογνωμίας που έχτισε ο Chaplin, του ανθρωπάκου με το στενό σακάκι, το μικρό καπέλο, το μουστάκι, το βάδισμα του πιγκουίνου και το πλήθος των άλλων χαρακτηριστικών. Επίσης ο χαρακτήρας του ήρωα βρίσκεται στην πλήρη του διαμόρφωση και τον διακρίνει ο ουμανισμός και η αγάπη του προς τον συνάνθρωπο.
Όπως συμβαίνει στις περισσότερες ταινίες του Chaplin, έτσι κι εδώ, το σενάριο αναπτύσσεται μέσα από μια σειρά ιδιοφυών σκηνών, όπου το γέλιο γεννάται αβίαστα από τη σύγκρουση του τραγικού στοιχείου με το κωμικό, καθώς το μελόδραμα αναμιγνύεται συνεχώς με την κωμωδία, και το γέλιο δίνει την θέση στην λύπη με τρόπο αρμονικό.
Συνάμα η λιτότητα στο παίξιμο, η επιδεξιότητα στον χειρισμό του σώματος και η πλήρη εκμετάλλευση όλων των εκφραστικών του μέσων, είναι μερικά από τα στοιχεία που αναδεικνύουν το μεγάλο ταλέντο του ηθοποιού και κάποιοι από τους λόγους που πολλοί θεωρούν τον Chaplin, ως μία από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η ταινία είναι γεμάτη από κλασικές σκηνές, όπως την αρχική, όπου ο ήρωας προσπαθεί να βαδίσει μέσα στο χιόνι, τη σκηνή που μαγειρεύει την αρβύλα σαν κρέας και τα κορδόνια της σαν σπαγγέτι, όταν ψυχαγωγεί την αγαπημένη του στα όνειρά του με τον περίφημο χορό των πιρουνιών με τα ψωμάκια και η σκηνή κατά την οποία ο ήρωας προσπαθεί να ισορροπήσει μαζί με το σπίτι, στην χιονισμένη βουνοκορφή.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 26 Ιουνίου 1925 και αγαπήθηκε αμέσως από το κοινό.
Για τα δεδομένα της εποχή της ήταν υπερπαραγωγή μιας και κόστισε σχεδόν ένα εκατομμύριο δολάρια.
Ο Chaplin προχώρησε σε επανέκδοση της ταινίας το 1942, αλλάζοντας αρκετά σημεία της, και την μουσική της επένδυση. Το 1943 η ταινία είχε δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ, Καλύτερης Μουσικής και Καλύτερου Ήχου.
Ο ίδιος ο δημιουργός, μέχρι το τέλος της ζωής του, έλεγε ότι αυτή ήταν η αγαπημένη του ταινία... η ταινία για την οποία θα ήθελε να τον θυμάται ο κόσμος για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση