Ελληνικός Τίτλος: Το Μωρό της Ρόζμαρι
Κατηγορία: Δράμα, Τρόμου, Μυστηρίου
Σκηνοθεσία: Roman Polanski
Σενάριο: Ira Levin (Μυθιστόρημα), Roman Polanski (Προσαρμογή Σεναρίου)
Πρωταγωνιστούν: Mia Farrow, John Cassavetes, Ruth Gordon, Sidney Blackmer
Μουσική: Christopher Komeda
Φωτογραφία: William Fraker
Μοντάζ: Sam O'Steen, Bob Wyman
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 136 min
Η νεαρή Rosemary και ο σύζυγος της Guy, ένας άσημος ηθοποιός, μετακομίζουν σε ένα διαμέρισμα ενός παλαιού επιβλητικού κτηρίου στην Νέα Υόρκη. Μετά την εγκατάστασή τους εκεί, πληροφορούνται ότι το νέο τους διαμέρισμα ακολουθείται από μια παράξενη και τρομακτική ιστορία που φαίνεται να το στοιχειώνει. Θεωρώντας το γεγονός αυτό μια δοξασία, το ξεχνούν αμέσως και ξεκινούν την νέα τους ζωή.
Η Rosemary θέλει να κάνουν παιδί αλλά ο Guy, θέλει πρώτα να τα πάει κάπως καλύτερα στα επαγγελματικά του.
Στο μεταξύ γνωρίζονται με ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που ζει στο διπλανό διαμέρισμα και αρχίζουν να κάνουν παρέα. Η Rosemary βρίσκει τους νέους της γείτονες πολύ αδιάκριτους και πιεστικά φιλικούς, αλλά ο Guy, παρά τις αντιρρήσεις της συντρόφου του, αρχίζει να τους επισκέπτεται όλο και πιο συχνά.
Ταυτόχρονα δίδεται η ευκαιρία στον νεαρό ηθοποιό να ερμηνεύσει έναν σημαντικό ρόλο στο θέατρο, όταν ένας συνάδελφός του τυφλώνεται ξαφνικά. Αμέσως μετά συμφωνεί με τη γυναικά του να κάνουν παιδί.
Μια βραδιά η Rosemary, μετά από μια ξαφνική και αδικαιολόγητη αδιαθεσία, έχει περίεργες παραισθήσεις. Λίγες μέρες αργότερα ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος. Όμως, η εγκυμοσύνη της δεν μοιάζει να είναι φυσιολογική. Έχει φρικτούς πόνους και συνεχώς αντιλαμβάνεται γύρω της πολλές περίεργες συμπτώσεις. Ο άντρας της και οι γείτονες την καταπιέζουν αφόρητα και καταλαβαίνει ότι επιθυμούν τον εγκλεισμό και την απομόνωσή της.
Έχοντας φτάσει η νεαρή κοπέλα ένα βήμα πριν την παράνοια, αρχίζει να ερευνά για τους περίεργους γείτονες της και τότε είναι που διαπιστώνει πως έχει πέσει θύμα μιας απίστευτης συνομωσίας...
Τα σημαντικότερα στοιχεία της ταινίας, είναι εξαιρετικός ο τρόπος που αναδεικνύει ο σκηνοθέτης, την παράκρουση και την παράνοια στην οποία σταδιακά βυθίζεται η νεαρή, Rosemary, και το διφορούμενο της πλοκής, δηλαδή αν η ηρωίδα φαντάζεται τα γεγονότα ή όντως όσα συμβαίνουν είναι πραγματικά.
Ο Polanski καταφέρνει και δημιουργεί μια υποχθόνια, απειλητική ατμόσφαιρα, στην οποία συνεχώς πλανάται ένα πέπλο μυστηρίου κι ένας απροσδιόριστος κι ανείπωτος φόβος, που καταφέρνει να αγχώνει και να τρομάζει τον θεατή χωρίς μία σκηνή βίας ή μια σταγόνα αίματος. Το περιβάλλον είναι κλειστοφοβικό, χωρίς φανερή έξοδο διαφυγής και ο κόσμος που δημιουργείται μέσα σε αυτό, είναι ζοφερός και εφιαλτικός.Σε όλο αυτό συντελούν οι εκπληκτικές αργές λήψεις της κάμερας στα σκοτεινά σημεία του σπιτιού που εστιάζουν στην παραμικρή κίνηση, η χρήση σε πολλές σκηνές ευρυγώνιων φακών που δίνουν ένα γκροτέσκο και τρομακτικό αποτέλεσμα, τα σκηνικά, οι ερμηνείες από όλο το καστ και τέλος η ανατριχιαστική μουσική του Christopher Komeda, που κυριολεκτικά στοιχειώνει.
Πίσω από την απλή ιστορία η οποία εξελίσσεται ομαλότατα μέχρι το τέλος χωρίς καμία ουσιαστική ανατροπή, και σ' ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης με μια πιο βαθειά ανάλυση, είναι φανερές οι αιχμές για την υποταγή του σύγχρονου ανθρώπου στο κυνήγι της δύναμης και του πλούτου. Με το πρόσχημα του θρίλερ, ο Polanski, δημιουργεί μία καυστική σάτιρα της ηθικής της Αμερικάνικης κοινωνίας και ξεμπροστιάζει όσους δεν διστάζουν να θυσιάσουν τα πάντα, μπροστά στην κατάκτηση του λεγόμενου «Αμερικανικού Ονείρου». Και όλο αυτό ο μεγάλος δημιουργός το κάνει και φαίνεται τόσο πραγματικό και ταυτόχρονα εφιαλτικό, όσο εφιαλτικό είναι αυτό που κρύβεται στο φινάλε της ταινίας μέσα στην κούνια και δεν μας το αποκαλύπτει ποτέ.
Οι ερμηνείες των τεσσάρων πρωταγωνιστών είναι πραγματικά εκπληκτικές, με κορυφαίες αυτές των δύο γυναικών.
Η Mia Farrow, στον καλύτερο ρόλο της καριέρας της, υποδύεται με υποδειγματικό τρόπο την νεαρή, ευγενική, αφελή και εύθραυστη γυναίκα που προσπαθεί να προστατέψει το μωρό της αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό. Με την ερμηνεία της, η οποία καθοδηγείται άψογα από τον σκηνοθέτη, παρασέρνει τον θεατή σ’ ένα κόσμο αγωνίας και αμφιβολιών σχετικά με το αν αυτά που βλέπουμε είναι μια νοσηρή φαντασίωση ή μια αληθινή, σατανική σκευωρία.
Η Ruth Gordon, με την χαρακτηριστική τσιριχτή φωνή της, στον ρόλο της ηλικιωμένης γυναίκας που προσπαθεί με κάθε τρόπο να προστατέψει το μωρό που κυοφορεί η Rosemary, υπηρετώντας το «Κακό», κλέβει την παράσταση δίνοντας μια αξέχαστη ερμηνεία και δικαίως τιμείται με το βραβείο Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου.
Ο John Cassavetes, στον ρόλο του ανθρώπου που θυσιάζει τα πάντα για να πετύχει τον στόχο του είναι καταπληκτικός. Στην αρχή της ταινίας καλός και τρυφερός απέναντι στην αγαπημένη του σύζυγο, ενώ στο δεύτερο μισό μετατρέπεται σε ένα αποκρουστικό υποχείριο του «Κακού» για χάρη της καριέρας, του χρήματος και της δόξας.
Τέλος, ο Sidney Blackmer, υποδύεται άψογα τον υπηρέτη του «Κακού», προσδίδοντας στον χαρακτήρα του το μυστήριο που απαιτείται.
Το «Rosemary's Baby» είναι η πρώτη ταινία που γύρισε ο Πολωνός σκηνοθέτης στην Αμερική, σημείωσε τεράστια επιτυχία, έλαβε πλήθος θετικών κριτικών, τιμήθηκε με πολλά βραβεία, πέρασε στην ανθολογία του παγκόσμιου κινηματογράφου και κατατάσσεται μέσα στις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών.
Σήμερα χαρακτηρίζεται ως κλασική και θα παραμείνει αναλλοίωτη κι επίκαιρη για πολλά χρόνια ακόμη, λόγω των κοινωνικών της προεκτάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση