Ελληνικός Τίτλος: Κόμης Δράκουλας
Κατηγορία: Τρόμου
Σκηνοθεσία: Tod Browning
Σενάριο: Bram Stoker (Μυθιστόρημα), Hamilton Deane (Προσαρμογή Σεναρίου)
Πρωταγωνιστούν: Bela Lugosi, Helen Chandler, David Manners, Dwight Frye, Edward Van Sloan
Μουσική: Philip Glass (1999 version)
Φωτογραφία: Karl Freund
Μοντάζ: Milton Carruth
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια: 75 min
Το «Dracula» (1931) σε σκηνοθεσία Tod Browning και με πρωταγωνιστή τον Bela Lugosi, θεωρείται από πολλούς ως η πιο κλασική ταινία τρόμου όλων των εποχών.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του 1924, των Hamilton Deane και John L. Balderston , το οποίο με τη σειρά του βασίζεται στο μυθιστόρημα «Dracula» του Ιρλανδού συγγραφέα Bram Stoker, που δημοσιεύτηκε το 1897.
Εννέα χρόνια πριν, το 1922, ο Γερμανός σκηνοθέτης Friedrich W. Murnau, είχε επιχειρήσει πρώτος μια μεταφορά του μυθιστορήματος του Stoker, κινηματογραφώντας το επίσης αριστουργηματικό «Nosferatu». Η ταινία αυτή όμως, έχει πολύ μεγάλες διαφορές από το συγγραφικό έργο καθώς ο Murnau, δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα του βιβλίου. Έτσι ουσιαστικά, το έργο του Stoker, απόκτησε την πρώτη του -και ίσως την πιο διάσημη- κινηματογραφική μεταφορά το 1931, με την εν λόγω ταινία.
Ο Renfield (Dwight Frye) ένας Βρετανός δικηγόρος, ταξιδεύει από το Λονδίνο στα Καρπάθια Όρη της Ανατολική Ευρώπης. Σκοπός του ταξιδιού του είναι να συναντήσει έναν ευγενή, τον Κόμη Δράκουλα (Bela Lugosi), προκειμένου να διευθετήσει την υπόθεση αγοράς μιας μεγάλης έκτασης γης στην Αγγλία, που σκοπεύει να κάνει ο Κόμης.
Ο Κόμης, που είναι βαμπίρ και ζει απομονωμένος στον πύργο του, φιλοξενεί τον Renfield, όμως δεν αργεί να τον κάνει υποχείριό του.
Όταν ο Κόμης Δράκουλας καταφθάνει στην Αγγλία, γνωρίζεται με την γοητευτική Mina (Helen Chandler) και την φίλη της Lucy (Frances Dade). Πρώτο θύμα του είναι η Lucy, που πέφτοντας θύμα στις αιματηρές του ορέξεις, πεθαίνει. Ο καθηγητής Van Helsing (Edward Van Sloan) που καλείται, συμπεραίνει αμέσως ότι ο θάνατός της οφείλεται σε βρικόλακα.
Ο Δράκουλας συνεχίζοντας το θανατηφόρο έργο του, κάνει την Mina το επόμενο του θύμα, και ο πατέρας της ο Doctor Seward (Herbert Bunston), που δεν αργεί να παρατηρήσει τη σταδιακή αλλαγή στη συμπεριφορά της κόρης του, καλεί σε βοήθεια τον Dr Van Helsing.
Ο καθηγητής ανακαλύπτοντας τα μικρά σημάδια στο λαιμό της Mina, καταλαβαίνει αμέσως ότι όπως και η Lucy έτσι και η φίλη της, έχει πέσει θύμα βρικόλακα.
Τώρα ο καθηγητής, παρέα με τον πατέρα της άτυχης κοπέλας και τον αρραβωνιαστικό της John Harker (David Manners), θα προσπαθήσει να σώσει τη Mina και να σκοτώσει τον Δράκουλα...
Η παραγωγή της ταινίας έγινε από την Universal Studios, ενώ την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Tod Browning, ο οποίος θεωρούταν ο μετρ, των ταινιών τρόμου της εποχής. Τον κεντρικό και ιδιαίτερο ρόλο του Δράκουλα, ανέλαβε ο Ούγγρος ηθοποιός Bela Lugosi, ο οποίος είχε υποδυθεί τον χαρακτήρα του Κόμη λίγα χρόνια νωρίτερα, στο θεατρικό, στο Μπρόντγουεϊ. Ο Lugosi καταφέρνει να ερμηνεύσει τον ρόλο του με μοναδικό τρόπο, αποσπώντας εξαιρετικές επευφημίες από κοινό και κριτικούς, και μέχρι και σήμερα θεωρείται η ερμηνεία του αυτή, ίσως η καλύτερη ενσάρκωση του Κόμη Δράκουλα, παρά τις επίσης πολύ καλές ερμηνείες των Christopher Lee και Gary Oldman, στις αντίστοιχες κινηματογραφικές παραγωγές του 1958 και 1992. Μάλιστα η ταύτιση του ονόματος του ηθοποιού με τον χαρακτήρα του αιμοδιψή Κόμη ήταν τόσο μεγάλη, που όταν πέθανε, το 1956, είχε σαν επιθυμία να θαφτεί με την κάπα του Δράκουλα· κάτι που φυσικά και έγινε.
Πολύ καλή είναι και η ερμηνεία του Dwight Frye, στον ρόλο του δικηγόρου Renfield, ο οποίος μετά την γνωριμία του με τον Κόμη Δράκουλα τρελαίνεται, καταλήγοντας να τρώει αράχνες και άλλου είδους έντομα.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της ταινίας που πρέπει να αναφερθεί, είναι η εξαιρετική δουλειά του κινηματογραφιστή Karl Freund. Ο Freund είχε εργαστεί και στο παρελθόν σε τέτοιες πρωτοποριακές ταινίες όπως το «Metropolis» (1927) του Fritz Lang, στο «The Last Laugh» (1924) του F.W. Murnau, και σε πολλές ακόμα. Έτσι ο Freund, βοηθώντας και στην σκηνοθεσία, πρόσθεσε στην ταινία κάτι από τον Γερμανικό εξπρεσιονισμό, ειδικά στις σκηνές στο κάστρο, στο πλοίο, και στο υπόγειο όπου κοιμάται ο Κόμης.
Ο «Κόμης Δράκουλας» έκανε πρεμιέρα στις 14 Φεβρουαρίου του 1931, σημειώνοντας εντυπωσιακή εισπρακτική επιτυχία.
Αποτέλεσμα της επιτυχίας αυτής ήταν το γεγονός ότι από τότε μέχρι και σήμερα γυρίστηκαν δεκάδες ταινίες με τον χαρακτήρα του Κόμη Δράκουλα, με κάποιες από αυτές να είναι ιδιαίτερα αξιόλογες.
Στις μέρες μας η ταινία θεωρείται cult, αλλά ίσως η θέασή της από τον σύγχρονο θεατή να κρίνεται βαρετή και αδιάφορη, αφού την χαρακτηρίζει ο αργός ρυθμός, η υπερβολή στις εκφράσεις των ηθοποιών και η σχεδόν παντελής έλλειψη μουσικής που έγινε εσκεμμένα, προκειμένου να δοθεί πιο τρομακτικό και θανατηφόρο κλίμα στην ήδη νοσηρή ατμόσφαιρά της.
Το 1999, ο μουσικοσυνθέτης Philip Glass, έγραψε ένα μουσικό θέμα το οποίο ενσωματώθηκε στο αρχικό φιλμ. Η εκδοχή αυτή της ταινίας κυκλοφόρησε σε DVD.
Κατηγορία: Τρόμου
Σκηνοθεσία: Tod Browning
Σενάριο: Bram Stoker (Μυθιστόρημα), Hamilton Deane (Προσαρμογή Σεναρίου)
Πρωταγωνιστούν: Bela Lugosi, Helen Chandler, David Manners, Dwight Frye, Edward Van Sloan
Μουσική: Philip Glass (1999 version)
Φωτογραφία: Karl Freund
Μοντάζ: Milton Carruth
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια: 75 min
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του 1924, των Hamilton Deane και John L. Balderston , το οποίο με τη σειρά του βασίζεται στο μυθιστόρημα «Dracula» του Ιρλανδού συγγραφέα Bram Stoker, που δημοσιεύτηκε το 1897.
Εννέα χρόνια πριν, το 1922, ο Γερμανός σκηνοθέτης Friedrich W. Murnau, είχε επιχειρήσει πρώτος μια μεταφορά του μυθιστορήματος του Stoker, κινηματογραφώντας το επίσης αριστουργηματικό «Nosferatu». Η ταινία αυτή όμως, έχει πολύ μεγάλες διαφορές από το συγγραφικό έργο καθώς ο Murnau, δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα του βιβλίου. Έτσι ουσιαστικά, το έργο του Stoker, απόκτησε την πρώτη του -και ίσως την πιο διάσημη- κινηματογραφική μεταφορά το 1931, με την εν λόγω ταινία.
Ο Renfield (Dwight Frye) ένας Βρετανός δικηγόρος, ταξιδεύει από το Λονδίνο στα Καρπάθια Όρη της Ανατολική Ευρώπης. Σκοπός του ταξιδιού του είναι να συναντήσει έναν ευγενή, τον Κόμη Δράκουλα (Bela Lugosi), προκειμένου να διευθετήσει την υπόθεση αγοράς μιας μεγάλης έκτασης γης στην Αγγλία, που σκοπεύει να κάνει ο Κόμης.
Ο Κόμης, που είναι βαμπίρ και ζει απομονωμένος στον πύργο του, φιλοξενεί τον Renfield, όμως δεν αργεί να τον κάνει υποχείριό του.
Όταν ο Κόμης Δράκουλας καταφθάνει στην Αγγλία, γνωρίζεται με την γοητευτική Mina (Helen Chandler) και την φίλη της Lucy (Frances Dade). Πρώτο θύμα του είναι η Lucy, που πέφτοντας θύμα στις αιματηρές του ορέξεις, πεθαίνει. Ο καθηγητής Van Helsing (Edward Van Sloan) που καλείται, συμπεραίνει αμέσως ότι ο θάνατός της οφείλεται σε βρικόλακα.
Ο Δράκουλας συνεχίζοντας το θανατηφόρο έργο του, κάνει την Mina το επόμενο του θύμα, και ο πατέρας της ο Doctor Seward (Herbert Bunston), που δεν αργεί να παρατηρήσει τη σταδιακή αλλαγή στη συμπεριφορά της κόρης του, καλεί σε βοήθεια τον Dr Van Helsing.
Ο καθηγητής ανακαλύπτοντας τα μικρά σημάδια στο λαιμό της Mina, καταλαβαίνει αμέσως ότι όπως και η Lucy έτσι και η φίλη της, έχει πέσει θύμα βρικόλακα.
Τώρα ο καθηγητής, παρέα με τον πατέρα της άτυχης κοπέλας και τον αρραβωνιαστικό της John Harker (David Manners), θα προσπαθήσει να σώσει τη Mina και να σκοτώσει τον Δράκουλα...
Η παραγωγή της ταινίας έγινε από την Universal Studios, ενώ την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Tod Browning, ο οποίος θεωρούταν ο μετρ, των ταινιών τρόμου της εποχής. Τον κεντρικό και ιδιαίτερο ρόλο του Δράκουλα, ανέλαβε ο Ούγγρος ηθοποιός Bela Lugosi, ο οποίος είχε υποδυθεί τον χαρακτήρα του Κόμη λίγα χρόνια νωρίτερα, στο θεατρικό, στο Μπρόντγουεϊ. Ο Lugosi καταφέρνει να ερμηνεύσει τον ρόλο του με μοναδικό τρόπο, αποσπώντας εξαιρετικές επευφημίες από κοινό και κριτικούς, και μέχρι και σήμερα θεωρείται η ερμηνεία του αυτή, ίσως η καλύτερη ενσάρκωση του Κόμη Δράκουλα, παρά τις επίσης πολύ καλές ερμηνείες των Christopher Lee και Gary Oldman, στις αντίστοιχες κινηματογραφικές παραγωγές του 1958 και 1992. Μάλιστα η ταύτιση του ονόματος του ηθοποιού με τον χαρακτήρα του αιμοδιψή Κόμη ήταν τόσο μεγάλη, που όταν πέθανε, το 1956, είχε σαν επιθυμία να θαφτεί με την κάπα του Δράκουλα· κάτι που φυσικά και έγινε.
Πολύ καλή είναι και η ερμηνεία του Dwight Frye, στον ρόλο του δικηγόρου Renfield, ο οποίος μετά την γνωριμία του με τον Κόμη Δράκουλα τρελαίνεται, καταλήγοντας να τρώει αράχνες και άλλου είδους έντομα.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της ταινίας που πρέπει να αναφερθεί, είναι η εξαιρετική δουλειά του κινηματογραφιστή Karl Freund. Ο Freund είχε εργαστεί και στο παρελθόν σε τέτοιες πρωτοποριακές ταινίες όπως το «Metropolis» (1927) του Fritz Lang, στο «The Last Laugh» (1924) του F.W. Murnau, και σε πολλές ακόμα. Έτσι ο Freund, βοηθώντας και στην σκηνοθεσία, πρόσθεσε στην ταινία κάτι από τον Γερμανικό εξπρεσιονισμό, ειδικά στις σκηνές στο κάστρο, στο πλοίο, και στο υπόγειο όπου κοιμάται ο Κόμης.
Ο «Κόμης Δράκουλας» έκανε πρεμιέρα στις 14 Φεβρουαρίου του 1931, σημειώνοντας εντυπωσιακή εισπρακτική επιτυχία.
Αποτέλεσμα της επιτυχίας αυτής ήταν το γεγονός ότι από τότε μέχρι και σήμερα γυρίστηκαν δεκάδες ταινίες με τον χαρακτήρα του Κόμη Δράκουλα, με κάποιες από αυτές να είναι ιδιαίτερα αξιόλογες.
Στις μέρες μας η ταινία θεωρείται cult, αλλά ίσως η θέασή της από τον σύγχρονο θεατή να κρίνεται βαρετή και αδιάφορη, αφού την χαρακτηρίζει ο αργός ρυθμός, η υπερβολή στις εκφράσεις των ηθοποιών και η σχεδόν παντελής έλλειψη μουσικής που έγινε εσκεμμένα, προκειμένου να δοθεί πιο τρομακτικό και θανατηφόρο κλίμα στην ήδη νοσηρή ατμόσφαιρά της.
Το 1999, ο μουσικοσυνθέτης Philip Glass, έγραψε ένα μουσικό θέμα το οποίο ενσωματώθηκε στο αρχικό φιλμ. Η εκδοχή αυτή της ταινίας κυκλοφόρησε σε DVD.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση