Αγγλικός Τίτλος: The Battle of Algiers
Ελληνικός Τίτλος: Η Μάχη του Αλγερίου
Κατηγορία: Ιστορική, Πολεμικό Δράμα
Σκηνοθεσία: Gillo Pontecorvo
Σενάριο: Yacef Saadi (βιβλίο), Franco Solinas, Gillo Pontecorvo (σενάριο)
Πρωταγωνιστούν: Brahim Haggiag, Jean Martin, Yacef Saadi
Μουσική: Ennio Morricone, Gillo Pontecorvo
Φωτογραφία: Marcello Gatti
Μοντάζ: Mario Morra, Mario Serandrei
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία - Αλγερία
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια: 121 min
Ο Saadi Yacef, γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1928 στο Αλγέρι και υπήρξε ένα από τα ηγετικά στελέχη του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου της Αλγερίας(FLN). Τον Μάιο του 1956 ορίστηκε ως στρατιωτικός διοικητής του FLN στην αυτόνομη ζώνη του Αλγερίου. Τον Σεπτέμβρη του 1957, συλλαμβάνεται από τους Γάλλους φυλακίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο· απελευθερώθηκε όμως το 1958. Μετά την απελευθέρωση του, έγινε μέλος της νέας κυβέρνησης η οποία με δική του προτροπή, στήριξε στην συμπαραγωγή την δημιουργία της ταινίας.
Ο Ιταλός σκηνοθέτης Gillo Pontecorvo και ο σεναριογάφος συμπατριώτης του, Franco Solinas, αφού διάβασαν το βιβλίο του Saadi, αναλαμβάνουν να γυρίσουν την ταινία. Μετακομίζουν στο Αλγέρι και για δύο χρόνια, σε συνεργασία με τον ήρωα-συγγραφέα που τους παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τα γεγονότα, κάνουν τις προετοιμασίες, ψάχνουν τις κατάλληλες τοποθεσίες για τα γυρίσματα και μαθαίνουν την κουλτούρα και τις συνήθειες του Αλγερινού λαού.
Κατά την συγγραφή του σεναρίου επιλέγουν να δημιουργήσουν και έναν χαρακτήρα τον οποίο θα υποδύεται ο ίδιος ο Yacef Saadi, και θα βασίζεται στις προσωπικές του εμπειρίες από το χρονικό του κινήματος.
Αλγέρι 1954. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (FLN), υπό την ηγεσία του Djafar (Yacef Saadi) και με έδρα την Κasbah, την ακρόπολη της πόλης, ξεκινάει την δράση του για την απελευθέρωση του Αλγερινού λαού από τον Γαλλικό ζυγό. Στο πλευρό του Djafar, μεταξύ άλλων είναι και ο Ali La Pointe (Brahim Haggiag) ένας σεσημασμένος μικροκακοποιός ο οποίος μισεί θανάσιμα τους Γάλλους.
Αρχικά το FLN ξεκινάει τον αγώνα του σκοτώνοντας Γάλλους αστυνομικούς. Σε αντίποινα, ο Αρχηγός της Αστυνομίας δίνει διαταγή να τοποθετηθεί βόμβα στην Αραβική συνοικία, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν πολλοί από τους άμαχους κατοίκους. Οι Αλγερινοί με τη σειρά τους απαντούν, στέλνοντας τρεις γυναίκες να τοποθετήσουν βόμβες σε δύο καφέ στην Ευρωπαϊκή συνοικία που βρίσκεται στο κέντρο του Αλγερίου και στην Air France. Αποτέλεσμα αυτών των βομβιστικών επιθέσεων είναι να σκοτωθούν δεκάδες αθώοι Γάλλοι πολίτες.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες και το FLN να εξαπλώνεται και να δυναμώνει όλο και περισσότερο, η Γαλλική κυβέρνηση στέλνει στο Αλγέρι στρατιωτικές δυνάμεις πεζοναυτών. Επικεφαλής των δυνάμεων αυτών είναι ο συνταγματάρχης Mathieu (Jean Martin) ο οποίος, προσπαθεί να καταπνίξει την επανάσταση με αμέτρητες συλλήψεις και βασανιστήρια ύποπτων Αλγερινών, προκειμένου να μάθει πληροφορίες για τους τρομοκράτες και τους τρόπους δράσης τους...
Ο σκηνοθέτης Gillo Pontecorvo, δημιουργεί μια ταινία μυθοπλασίας η οποία αναφερόμενη σε πολλά πραγματικά ιστορικά γεγονότα, δίνει την αίσθηση ότι πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ. Μερικά από τα στοιχεία που συνηγορούν σε αυτή την αίσθηση, εκτός από την φωνή ενός αόρατου αφηγητή που εξιστορεί τα γεγονότα, είναι οι άκρως δυναμικές και ρεαλιστικές σκηνές οι οποίες οι περισσότερες είναι κινηματογραφημένες με κάμερα στο χέρι, τα μεγάλης διαρκείας μονοπλάνα, η ασπρόμαυρη φωτογραφία, η τεχνική που ακολουθείται στο μοντάζ, τα γυρίσματα που έχουν γίνει αποκλειστικά σε φυσικούς χώρους καθώς και η χρήση μόνο ερασιτεχνών ηθοποιών, με μόνη εξαίρεση τον Jean Martin, ο οποίος είναι ο μοναδικός επαγγελματίας ηθοποιός που εμφανίζεται. Πολλοί από τους ρόλους της ταινίας ερμηνεύονται από τους ίδιους τους αγωνιστές του κινήματος.
Επίσης, σημείο άξιο αναφοράς είναι και το γεγονός ότι καμία απολύτως σκηνή δεν προέρχεται από αρχειακό υλικό αλλά όλες οι σκηνές, ακόμα κι αυτές που τα τανκς βγαίνουν στους δρόμους της πόλης ή αυτές που απεικονίζουν τα πλήθη των χιλιάδων διαδηλωτών, γυρίστηκαν για τις ανάγκες της ταινίας, με την συνδρομή φυσικά της Αλγερινής κυβέρνησης.
Η υπέροχη μουσική επένδυση είναι μια συνεργασία του Ennio Morricone και του σκηνοθέτη. Ο Morricone, ο οποίος φυσικά έχει τον πρώτο λόγο, συνδυάζοντας την κλασική μουσική με μοντέρνους ήχους και με παραδοσιακούς Αλγερινούς ρυθμούς, φτιάχνει ένα εξαιρετικό σάουντρακ που δένει στο απόλυτο με τους υπόλοιπους ήχους της ταινίας και απογειώνει στο μέγιστο τις ήδη δυναμιτισμένες σκηνές της.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στον Γάλλο ηθοποιό Jean Martin, ο οποίος υποδύεται με μοναδικό τρόπο τον συνταγματάρχη Mathieu, που έχει σαν αποστολή να καταπνίξει την τρομοκρατία και το κίνημα των επαναστατών. Η ερμηνεία του είναι σπουδαία και ο ρόλος που του έχει αποδώσει ο σεναριογράφος, είναι ένα πάζλ από χαρακτήρες πολλών Γάλλων αξιωματικών, που έδρασαν βίαια κατά των Αλγερινών την εποχή των γεγονότων. Ο ίδιος ο Martin, υπήρξε ένας από τους πολλούς Γάλλους πολίτες που καταδίκαζαν την αποικιακή πολιτική της Γαλλικής κυβέρνησης στην Αλγερία, προτού ακόμα γίνει η επανάσταση και η απελευθέρωση.
Σήμερα, «Η μάχη του Αλγερίου» θεωρείται ως μία από τις κορυφαίες ταινίες του είδους της στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου και χαρακτηρίζεται σαν το φιλμ που επηρέασε όσο κανένα άλλο την εξέλιξη των ταινιών πολιτικού περιεχομένου.
Όταν έγινε η πρώτη της προβολή, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και τιμήθηκε με το Χρυσό Λέοντα στη Βενετία το ‘66, ήταν υποψήφια για τα Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Σεναρίου και Σκηνοθεσίας και τιμήθηκε με ένα βραβείο BAFTA το 1972.
Στην Γαλλία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1971 και η πρώτη προβολή της στο Παρίσι σημαδεύτηκε από διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία.
Λέγετε, ότι το 2003, το Αμερικάνικο υπουργείο εξωτερικών οργάνωσε μια κλειστή προβολή της ταινίας σε κάποια στρατιωτικά στελέχη του στο Πεντάγωνο, στα πλαίσια κάποιων σεμιναρίων που είχαν σαν σκοπό, την εκμάθηση τεχνικών αντιμετώπισης ανταρτοπόλεμου και την μελέτη θεμάτων που αφορούν επαναστατικές τακτικές και τρομοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση