Ελληνικός Τίτλος: Ο Μονομάχος
Κατηγορία: Δράσης, Δράμα
Σκηνοθεσία: Ridley Scott
Σενάριο: David Franzoni
Πρωταγωνιστούν: Russell Crowe, Joaquin Phoenix, Connie Nielsen, Oliver Reed, Richard Harris
Μουσική: Hans Zimmer, Lisa Gerrard
Φωτογραφία: John Mathieson
Μοντάζ: Pietro Scalia
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ - Μεγάλη Βρετανία
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 155 min / 171 min (Extended Edition)
Η ταινία εγκωμιάστηκε, λατρεύτηκε, γνώρισε μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία αλλά παράλληλα, κατηγορήθηκε για τις ιστορικές της ανακρίβειες (ανακρίβειες που αφορούν ως επί το πλείστον τα υπαρκτά ιστορικά πρόσωπα του Μάρκου Αυρήλιου, του γιου του, Κόμμοδου, και της Λουσίλα), και κατακρίθηκε έντονα χαρακτηριζόμενη ως η ταινία με τα περισσότερα τεχνικά λάθη στην ιστορία του κινηματογράφου. Βέβαια όπως είναι φυσικό, τα περισσότερα από τα λάθη αυτά, το μάτι ενός μέσου θεατή, τουλάχιστον με μία θέαση, είναι αρκετά δύσκολο να τα αντιληφθεί.
Από κει και πέρα, δεν παύει αναμφισβήτητα να αποτελεί μία εντυπωσιακότατη παραγωγή και έγκειται καθαρά στη διάθεση του καθενός πως θέλει να την αντιμετωπίσει, να την χαρακτηρίσει και κατ’ επέκταση, να την αξιολογήσει.
Η όλη ιστορία της ταινίας περιστρέφεται γύρω από ένα μυθοπλαστικό πρόσωπο, τον Maximus (Russell Crowe).
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία 180μΧ. Ο γενναίος στρατηγός Μάξιμος, οδηγεί το ρωμαϊκό στρατό σε μια μεγάλη νίκη κατά των γερμανικών φυλών, στα σύνορα της αυτοκρατορίας, κερδίζοντας την εύνοια όλων, ακόμα και του ηλικιωμένου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου.
Ο αυτοκράτορας λίγο πριν πεθάνει, παρόλο που ο ίδιος έχει ένα γιο, τον Κόμμοδο, ζητά για το καλό του λαού από τον Μάξιμο, να τον διαδεχθεί στο θρόνο. Ο Κόμμοδος, αντιδρώντας στην απόφαση αυτή του πατέρα του, τον δολοφονεί προκειμένου η διαδοχή του θρόνου να έρθει σ’ αυτόν. Στην συνέχεια διατάζει την εκτέλεση του Μάξιμου και της οικογένειάς του έτσι ώστε να εξαλείψει κάθε πιθανότητα παραμονής του στο θρόνο. Ο Μάξιμος γλιτώνει από την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, όταν όμως επιστρέφει στο σπίτι του στην Ισπανία, βρίσκει τη γυναίκα και το γιο του νεκρούς.
Συντετριμμένος και χωρίς δύναμη για ζωή, πουλιέται ως σκλάβος και στην συνέχεια καταλήγει μονομάχος στις αρένες της βόρειας Αφρικής, κάτω από τη σκληρή εκπαίδευση του Πρόξιμου.
Οι ικανότητές του και ανδρεία του στην αρένα, τον κάνουν έναν από τους μεγαλύτερους μονομάχους της αυτοκρατορίας. Σύντομα φτάνει η ώρα που ο Μάξιμος θα βρεθεί μαζί με την ομάδα του και τον Πρόξιμο στη Ρώμη, στην αρένα του Κολοσσαίου.
Εκεί, μπροστά στον Κόμμοδο που του κατέστρεψε τη ζωή, του δίνεται η ευκαιρία να κερδίσει πάλι τη χαμένη τιμή του και να πάρει εκδίκηση για τoν άδικο χαμό της οικογένειάς του...
Ο καταξιωμένος και πολύπειρος Ridley Scott, σκηνοθετεί με μεγαλειώδη τρόπο κατορθώνοντας να εντυπωσιάσει και συγχρόνως να καθηλώσει τον θεατή, με φαντασμαγορικές εικόνες και στυλιζαρισμένες σκηνές άφθονης δράσης που τις χαρακτηρίζουν η ένταση, η δύναμη και μεγάλο πλήθος οπτικών και ηχητικών εφέ.
Για την πιστή αναπαράσταση της εποχής, χρειάστηκε να επιστρατευτεί πληθώρα ψηφιακών μέσων. Η αρχαία Ρώμη με ένα πλήθος περίτεχνων ρωμαϊκών κτιρίων και το Κολοσσαίο με την αρένα των μονομάχων, εμφανίζονται τέλεια, με σωστά μελετημένους φωτισμούς και με τις απαραίτητες σκιές, μέσα από μια εκπληκτική φωτογραφία.
Οι χιλιάδες κομπάρσοι, έχουν αντικατασταθεί κι αυτοί με ψηφιακούς ήρωες, κι όσον αφορά τα εξωτερικά τοπία που έχουν χρησιμοποιηθεί για την ολοκλήρωση των γυρισμάτων, αυτά είναι υπέροχα.
Τέλος, πέρα από τα εντυπωσιακά κοστούμια τα οποία κι αυτά είναι άξια αναφοράς, αίσθηση προκαλεί και η επιβλητική, επική, γεμάτη λυρισμό, μουσική επένδυση, από τον εξαιρετικό Hans Zimmer, ο οποίος ντύνει άψογα κάθε σκηνή της ταινίας, απογειώνοντας την ήδη εκπληκτική ατμόσφαιρα.
Οι ερμηνείες όλων ανεξαιρέτως των ηθοποιών, τόσο αυτών που ερμηνεύουν τους πρώτους ρόλους, όσο κι αυτών που είναι στους βοηθητικούς, είναι άψογες.
Ο Russell Crowe ως Maximus, δίνει μια υποδειγματική ερμηνεία που πέρα από τον ηρωισμό και την δυναμικότητα, την χαρακτηρίζει ένα τεράστιο συναισθηματικό βάθος το οποίο αναδεικνύει με μοναδικό και συγκλονιστικό τρόπο τον χαρακτήρα του ήρωα που υποδύεται, εξωτερικεύοντας άψογα όλα τα αισθήματα ενός ανθρώπου που έχει πληγωθεί από τους συνάνθρωπούς του και την σκληρή του μοίρα.
Επίσης εξαιρετικός είναι και ο Joaquin Phoenix, στον ρόλο του Commodus. Ο ιδιαίτερα ταλαντούχος ηθοποιός, ενσαρκώνει άψογα τον νεαρό διάδοχο της αυτοκρατορίας με τον κακό χαρακτήρα και την διεστραμμένη προσωπικότητα, κατορθώνοντας από την πρώτη κιόλας στιγμή το ζητούμενο -να γίνει αντιπαθής στο κοινό.
Η Connie Nielsen, είναι αρκετά καλή υποδυόμενη την Lucilla, τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στους δύο κεντρικούς ήρωες, ενώ η εμφάνιση του 70άχρονου Richard Harris στον ρόλο του Αυτοκράτορα Marcus Aurelius, αν και μικρή σε διάρκεια, κρίνεται ερμηνευτικά ως πολύ ισχυρή.
Τέλος, ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον ηθοποιό που υποδύεται τον Proximo. Ο εξαίρετος Oliver Reed, δίνει μια μεγάλη ερμηνεία στον τελευταίο ρόλο της καριέρας του, καθώς ήταν γραφτό να αφήσει την τελευταία του πνοή κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, στις 2 Μαΐου του 1999, σε ηλικία 61 ετών, από καρδιακή προσβολή. Μερικές από τις σκηνές της ταινίας που αφορούσαν τον Proximo, ολοκληρώθηκαν με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή αλλά και τεχνικές μακιγιάζ, όπου ήταν απαραίτητη η παρουσία αντικαταστάτη ηθοποιού για την ενσάρκωση του χαρακτήρα. Στο αρχικό σενάριο ο Proximo επιζούσε μέχρι το τέλος της ταινίας αλλά μετά το θλιβερό γεγονός, ο πρόωρος θάνατός του ήρωα, κρίθηκε αναγκαίος.
Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στην Μάλτα, στο Μαρόκο και στην Αγγλία, ενώ το κόστος της παραγωγής έφτασε το ποσό των 103.000.000 δολαρίων.
Η πρεμιέρα της έγινε στις 1 Μαΐου του 2000 στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ, αποσπώντας ως επί το πλείστον θετικές κριτικές και σημειώνοντας ακαθόριστα έσοδα στο παγκόσμιο Box Οffice, 457.640.427 δολάρια, γεγονός που την κατέστησε ως μία από τις εμπορικότερες παραγωγές της χρονιάς.
Την βραδιά της 73ης τελετής της απονομής των Βραβείων Όσκαρ, ο «Μονομάχος» βρέθηκε να διεκδικεί 12 βραβεία από τα οποία απέσπασε τα 5: Καλύτερης Ταινίας, Α’ Ανδρικού Ρόλου, Καλύτερων Οπτικά Εφέ, Κοστουμιών και Ήχου.
Στον διαγωνισμό των βραβείων BAFTA διακρίθηκε στις κατηγορίες, Καλύτερης Ταινίας,
Φωτογραφίας, Μοντάζ και Καλύτερου Σχεδιασμού Παραγωγής.
Επίσης, διακρίθηκε στον 58ο διαγωνισμό απονομής Χρυσών Σφαιρών στις κατηγορίες Καλύτερης Δραματικής Ταινίας και Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής.
Εν κατακλείδι, μπορεί το «Gladiator» να μην διεκδικεί δάφνες ανάμεσα σε άλλες αντίστοιχες παραγωγές του παρελθόντος, αλλά παραμένει μια αξιόλογη και πολύ ενδιαφέρουσα επική ταινία, περιπέτειας και δράσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση