Ελληνικός Τίτλος: Η Φυγή του Ταρζάν
Σκηνοθεσία: Richard Thorpe, John Farrow
Σενάριο: Cyril Hume
Πρωταγωνιστούν: Johnny Weissmuller, Maureen O'Sullivan, John Buckler, William Henry, Benita Hume
Μουσική: William Axt
Φωτογραφία: Leonard Smith
Μοντάζ: W. Donn Hayes
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Διάρκεια: 89 min
Ο Captain Fry (John Buckler), ένας κυνηγός άγριων ζώων, προθυμοποιείται να τους οδηγήσει στο όρο Μουτία, όπου κατοικεί η Jane με τον Tarzan. Όταν το περιπετειώδες ταξίδι τους τελειώνει και τα δύο αδέλφια συναντούν την ξαδέλφη τους, την πείθουν να αποχωριστεί έστω και για λίγο τον Tarzan, και να τους ακολουθήσει για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στο Λονδίνο, ώστε να γίνει αποδέκτης της κληρονομιάς.
Ο Captain Fry όμως, γνωρίζοντας από κοντά τον “πρωτόγονο” Tarzan, θα θελήσει να τον αιχμαλωτίσει και να τον πάρει πίσω στον πολιτισμό, προκειμένου να τον εκθέσει σε δημόσια θεάματα, με σκοπό το οικονομικό κέρδος. Για την εκτέλεση του σχεδίου του ο Fry, κάνει μια συμφωνία με μία εχθρική φυλή ιθαγενών της περιοχής.
Έτσι, με την βοήθειά τους, συλλαμβάνει τον Tarzan, την Jane και τα δύο ανυποψίαστα αδέλφια, κανονίζοντας παράλληλα με τους ντόπιους, να του παρέχουν προστασία στο ταξίδι της επιστροφής. Όλα αυτά με αντάλλαγμα να τους παραδώσει τους τρεις λευκούς.
Το σχέδιο του Fry όμως θα πάει στραβά, όταν ο Tarzan θα κατορθώσει να δραπετεύσει βοηθούμενος από τους ελέφαντες και της Cheeta...
Η τρίτη ταινία “Tarzan” παραγωγής Metro-Goldwyn-Mayer, με πρωταγωνιστές τον Johnny Weissmuller και την Maureen O'Sullivan.
Μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά της ταινίας που την διαχωρίζουν κατά κάποιο τρόπο από τους προκατόχους της είναι κατά πρώτον, η αναγκαστική σεμνή εμφάνιση της Jane μετά την επιβολή του “Κώδικα Hays” τον Ιούλιο του 1934, που απαγόρευε αυστηρά κάθε τολμηρή εμφάνιση ηθοποιού στην μεγάλη οθόνη, κατά δεύτερον το γεγονός ότι ακούμε τον Tarzan να έχει προσθέσει στο λεξιλόγιό του κάποιες λέξεις της αγγλικής και κατά τρίτον, η μεγαλύτερη παρουσία του χιμπατζή που ακούει στο όνομα Cheeta, καθώς μεταξύ των άλλων, εμφανίζεται και ως προσωπικός υπηρέτης του ζευγαριού, σε ένα σπίτι πάνω σ’ ένα δέντρο της ζούγκλας, που έχει κάποιες υποτυπώδεις ανέσεις.
Το «Tarzan Escapes» ενδεχομένως, είναι η πιο αδύναμη από τις έξι ταινίες της σειράς που παρήχθησαν από την MGM και δεν μπορεί να ξεπεράσει με τίποτα τον χαρακτηρισμό μιας συμπαθητικής εξωτικής περιπέτειας. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ανακύκλωση κάποιων σκηνών που απεικονίζουν την ζούγκλα και τα θηρία της, σκηνές που εμφανίστηκαν και στις δύο προηγηθείσες ταινίες της σειράς καθώς, και στην ταινία «Trader Horn» του 1931. Άλλος λόγος για την χαμηλή εισπρακτική κίνηση της ταινίας είναι το γεγονός ότι, τα ευφάνταστα κατορθώματα του “Βασιλιά της Ζούγκλας” άρχισαν να κουράζουν τους ενήλικες θεατές και κινούσαν πλέον περισσότερο, το ενδιαφέρον των μικρότερων σε ηλικία κινηματογραφόφιλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση