Picnic at Hanging Rock (1975)

Ελληνικός Τίτλος: Το Μυστικό του Βράχου των Κρεμασμένων
Κατηγορία: Δράμα, Μυστηρίου
Σκηνοθεσία: Peter Weir
Σενάριο: Joan Lindsay (Μυθιστόρημα), Cliff Green (Προσαρμογή Σεναρίου)
Πρωταγωνιστούν: Rachel Roberts, Helen Morse, Tony Llewellyn-Jones, Anne Louise Lambert, Dominic Guard
Φωτογραφία: Russell Boyd
Μοντάζ: Max Lemon
Χώρα Παραγωγής: Αυστραλία
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 115 min

Την 14η Φεβρουαρίου του 1900, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, οι μαθήτριες ενός αριστοκρατικού, αυστηρά πουριτανικού, βικτοριανού κολεγίου που βρίσκεται σε μια πόλη της Αυστραλίας, πηγαίνουν εκδρομή στο Hanging Rock, ένα σύμπλεγμα απόκρημνων βράχων που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας ηφαιστειογενών εκρήξεων. Οι βράχοι αυτοί προκαλούν δέος στους επισκέπτες τους, με την αλλόκοτη και τρομακτική τους όψη. Κατά τα άλλα όμως, το τοπίο γύρω τους είναι πανέμορφο, με πλούσια βλάστηση και πλήθος μικρόσωμων ζώων και ερπετών που κατοικούν στο φυσικό βασίλειό τους.
Το μεσημέρι, κατά την διάρκεια του πικ νικ στους πρόποδες των βράχων, κατά περίεργο τρόπο τα ρολόγια των εκδρομέων σταματούν με τους δείκτες τους να δείχνουν ακριβώς 12:00. Οι παρευρισκόμενοι αποδίδουν αυτό το παράξενο γεγονός στα ισχυρά μαγνητικά πεδία της περιοχής. Αμέσως μετά, παρά τις συμβουλές της αυστηρής διευθύντριας του κολεγίου που απέτρεπαν κάτι τέτοιο, τέσσερις από τις κοπέλες ξεκινούν για ν' ανέβουν στο βράχο. Όσο προχωρούν, νιώθουν μια μυστηριακή έλξη να τις τραβάει όλο και πιο πολύ.
Κάποια στιγμή, μετά από αρκετή ώρα ανάβασης, η μία από αυτές, εξαντλημένη και φοβισμένη το σκάει ουρλιάζοντας, ενώ οι υπόλοιπες τρεις συνεχίζουν την περιπλάνησή τους μέχρι που εξαφανίζονται. Ίδια κατάληξη έχει και μία δασκάλα τους που τις ακολουθάει μετά από λίγο.
Όταν το ατυχές περιστατικό διαδίδεται, οι τοπικές Αρχές ερευνούν τα γεγονότα και τους χώρους της εξαφάνισης εξονυχιστικά, προσπαθώντας να εντοπίσουν τις τέσσερεις αγνοούμενες και να διαφωτίσουν το μυστήριο...

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Αυστραλιανής Joan Lindsay, το «Picnic at Hanging Rock» το οποίο κυκλοφόρησε το 1967, είναι ένα δράμα μυστηρίου, σκηνοθετημένο από τον παγκοσμίως γνωστό σκηνοθέτη Peter Weir και ανήκει στις τρεις ταινίες που γύρισε ο Αυστραλός σκηνοθέτης στην αρχή της καριέρας του, όταν ζούσε ακόμα στην πατρίδα του, πριν την αναχώρησή του για την Αμερική και την συνέχιση της καριέρας του στο Χόλυγουντ.
Κατά τα λεγόμενα της συγγραφέως, τα γεγονότα που περιγράφονται στο βιβλίο και κατ’ επέκταση στην ταινία, συνέβησαν πραγματικά στις αρχές του αιώνα, βορειοδυτικά της Μελβούρνης στη Βικτόρια της Αυστραλίας. Δημοσιογραφικές έρευνες που έγιναν μετά την προβολή της ταινίας βγήκαν άκαρπες, χωρίς να μπορέσουν να αποδείξουν απολύτως τίποτα σχετικά με αυτόν τον ισχυρισμό.
 Η ταινία σημείωσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία στην Αυστραλία και μόνο από τις εγχώριες προβολές απέφερε έσοδα 5.120.000 δολάρια, ενώ το κόστος παραγωγής της ήταν μόλις 443.000 δολάρια.
Υπήρξε η πρώτη (και ίσως σημαντικότερη μέχρι και σήμερα) Αυστραλιανή παραγωγή που βγήκε εκτός των συνόρων της, ενώ αποτελεί μία από τις ταινίες που σηματοδότησαν την απαρχή του “Νέου Αυστραλιανού Κύματος ”.

Από καλλιτεχνικής άποψης το «Picnic at Hanging Rock» είναι ένα τέλειο εικαστικό δημιούργημα. Οι εξωτερικές λήψεις άψογα φωτισμένες, δημιουργούν γεμάτες λυρισμό και ποίηση εικόνες, αποπνέοντας μια υπνωτική ατμόσφαιρα που σπάνια συναντά κανείς σε ταινία, με τα πλάνα της πανέμορφης Αυστραλιανής υπαίθρου να έχουν τον πρώτο λόγο. Σε πλήρη αντίθεση, τα σκοτεινά εσωτερικά πλάνα, με τους περισσότερους χαρακτήρες να είναι μελαγχολικοί, δημιουργούν μια κλειστοφοβική- πνιγηρή, παγανιστική ατμόσφαιρα μυστηρίου και θρίλερ. Όλα αυτά τα αταίριαστα μεταξύ τους στοιχεία έχουν σαν αποτέλεσμα μια ταινία με παραμυθένιο ύφος, που αναμιγνύει το δράμα και το σασπένς με την αστυνομική πλοκή.
Οι συμβολισμοί που με μοναδικό τρόπο, ο σκηνοθέτης Peter Weir, μας παρουσιάζει στην οθόνη είτε με τα πλάνα του είτε με τους διαλόγους του, είναι πάμπολλοι και αναφέρονται κυρίως στην νεανική ερωτική συμπεριφορά και την σεξουαλική αφύπνιση, στην καταπίεση της ερωτικής επιθυμίας, στην υποκρισία και τον πουριτανισμό της εποχής και στην σχέση της ανθρώπινης κουλτούρας με το φυσικό περιβάλλον.
Καθώς το μυστήριο ηθελημένα, δεν λύνεται ποτέ, οι ερμηνείες που δόθηκαν κατά καιρούς από πολλούς για το βασικό θέμα της ταινίας, είναι πολλές και ποικίλες, με σημαντικότερες αυτές που αναφέρουν ότι η εξαφάνιση των κοριτσιών σημαίνει την απομάκρυνσή τους από τη σεξουαλική καταπίεση και το πέρασμά τους στην ενηλικίωση, και αυτές που κάνουν λόγο για την φύση και πιο συγκεκριμένα την μυστικιστική της δύναμη, στην οποία ο ανθρώπινος πολιτισμός αποτελεί μία πρόσφατη και αδαής προσθήκη. Φυσικά υπάρχει και η κοινότυπη θεωρία του βιασμού και του ανθρώπινου εγκλήματος, αλλά αυτή είναι μια εκδοχή που υποβιβάζει αρκετά την γοητεία αυτού του υπέροχου αριστουργήματος.

Εκπληκτική είναι η τιμημένη με Βραβείο BAFTA και όχι μόνο, διεύθυνση φωτογραφίας του Russell Boyd, ενώ εξαιρετικό είναι και το soundtrack το οποίο περιέχει κλασικές συνθέσεις των Μπαχ, Μπετόβεν και Μότσαρτ, ενώ διάσημος Ρουμάνος φλαουτίστας Gheorghe Zamfir, αναπλάθει με την φλογέρα του δύο παραδοσιακά μουσικά θέματα της πατρίδας του, που το άκουσμά τους πραγματικά στοιχειώνει.
Τέλος, οι ερμηνείες των νέων ως επί το πλείστον ηθοποιών κρίνονται ικανοποιητικές, αλλά η καλύτερη ερμηνεία δίνεται από την Rachel Roberts, στον ρόλο της κυρίας Appleyard, της αυστηρής και ακραιφνώς πουριτανής διευθύντριας του κολεγίου.
Σήμερα το «Picnic at Hanging Rock» θεωρείται μια ταινία cult, με μεγάλο και φανατικό κοινό. Στο κινηματογραφικό site της IMDb έχει βαθμολογία 7,5/10 ενώ στο Rotten Tomatoes έχει 91% θετικές κριτικές και βαθμολογία 8,1/10.