Ελληνικός Τίτλος: Ο Άνεμος
Κατηγορία: Δράμα, Γουέστερν, Ρομαντική
Σκηνοθεσία: Victor Sjöström
Σενάριο: Emily Dorothy Scarborough (Μυθιστόρημα), Frances Marion (Προσαρμογή Σεναρίου)
Πρωταγωνιστούν: Lillian Gish, Lars Hanson, Montagu Love, Dorothy Cumming
Μουσική: Carl Davis (1983 alternate version)
Φωτογραφία: John Arnold
Μοντάζ: Conrad A. Nervig
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια: 75 min
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού της, γνωρίζεται με τον Whit Roddy, έναν ώριμο και ευγενέστατο μεγαλέμπορο κρεάτων ο οποίος την πληροφορεί ότι στην περιοχή όπου είναι έτοιμη να αρχίσει τη νέα της ζωή φυσάει συνεχώς τόσο δυνατά σε σημείο που κάποιος μπορεί εύκολα να οδηγηθεί στην τρέλα.
Όταν η Letty φτάνει στο ράντσο κι ενώ ήδη έχει βιώσει τον δυνατό άνεμο της ερήμου, η υποδοχή που της γίνεται από την Cora δεν είναι η αναμενόμενη καθώς όπως φαίνεται η τελευταία ζηλεύει παθολογικά τον άνδρα της και η παρουσία της όμορφης Letty στο σπίτι, την ενοχλεί αφάνταστα.
Δύο γείτονες και φίλοι του Beverly, ο Lige Hightower και ο Sourdough γνωρίζοντας την Letty, θέλουν και οι δύο να την διεκδικήσουν και να την παντρευτούν. Αρχικά η νεαρή κοπέλα δεν τους δίνει σημασία αλλά στη συνέχεια, και μετά από την πίεση της Cora, η οποία εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να την διώξει από το σπίτι της, συνειδητοποιεί ότι τα πράγματα είναι σοβαρά.
Εγκλωβισμένη η Letty, μην ξέροντας τι να κάνει, βρίσκει διέξοδο στο πρόσωπό του Whit Roddy, του κύριου που είχε γνωρίσει στο τρένο, ο οποίος μετά από μία τυχαία συνάντησή τους, της εκμυστηρεύεται την αγάπη του. Τα πράγματα όμως δεν θα εξελιχθούν για κείνην όπως τα θέλει καθώς ο κύριος Roddy, αποδεικνύεται ότι δεν είναι και τόσο “κύριος” όσο δείχνει.
Εν τω μεταξύ ο άνεμος, φυσάει αδιάκοπα...
Μία όχι και τόσο γνωστή ταινία (τουλάχιστον στο ελληνικό κοινό) του αμερικάνικου βωβού κινηματογράφου με πρωταγωνίστρια την υπέροχη Lillian Gish και σκηνοθέτη τον επίσης χαρισματικότατο Σουηδό, Victor Sjöström.
Μόνο και μόνο το γεγονός της συνύπαρξης αυτών των δύο “Ιερών Τεράτων” του παγκόσμιου κινηματογράφου, προσυπογράφει το αποτέλεσμα που δεν είναι άλλο από μια εξαιρετική ασπρόμαυρη ταινία -ένα σημείο αναφοράς στον χώρο της 7ης Τέχνης.
Το «The Wind» βασίζεται στην ομότιτλη νουβέλα της Αμερικανίδας συγγραφέως Emily Dorothy Scarborough, που κυκλοφόρησε το 1925. Αν και το σενάριο της ταινίας που επιμελήθηκε η Frances Marion, ακολουθεί σχεδόν κατά γράμμα την ιστορία της Scarborough, στο τέλος διαφοροποιείται ριζικά καθώς οι παραγωγοί ήθελαν η ταινία τους να έχει “happy end” κι όχι το σκληρό τέλος του βιβλίου που θέλει την ηρωίδα να τρελαίνεται και να περιπλανιέται μόνη στην έρημο με μοναδική της συντροφιά την άμμο που παρασέρνει ο άνεμος, έως ότου βρει τραγικό θάνατο.
Εξαιρετική είναι η ερμηνεία της Lillian Gish στον ρόλο της Letty, της όμορφης, χαρούμενης νεαρής που ταξιδεύει για το άγνωστο με ζωντανά όνειρα και χίλιες δυο ελπίδες, και όταν φτάνει εκεί, από την μία ο φόβος προς τον άνεμο κι από την άλλη οι καταστάσεις, την οδηγούν προς την τρέλα. Η μεταμόρφωσή της είναι πραγματικά εκπληκτική.
Πολύ καλή είναι και η ερμηνεία του Lars Hanson, στον ρόλο του άνδρα που θα δείξει κατανόηση στην νεαρή Letty και θα της συμπαρασταθεί μέχρι το τέλος. Οι δύο ηθοποιοί (Gish - Hanson) είχαν ξαναδουλέψει μαζί στην πολύ επιτυχημένη ταινία του Sjöström «The Scarlet Letter» το 1926.
Εξίσου δυνατή είναι η ερμηνεία της Dorothy Cumming, που υποδύεται την ψυχρή και άκαρδη Cora.
Η σκηνοθεσία του Victor Sjöström είναι αριστουργηματική, όσο για την υπερβολή που δόθηκε στην ισχύ του ανέμου, αυτό προφανώς έγινε γιατί ο δημιουργός ήθελε να τονίσει το πώς αντιλαμβανόταν το φαινόμενο η ηρωίδα του, μέσα από τις φοβίες της.
Η κινηματογράφηση περιέχει αρκετά οπτικά εφέ, πρωτοποριακά για την εποχή, και υπάρχουν κάποιες σκηνές που ξεχωρίζουν, όπως για παράδειγμα αυτή που παρουσιάζεται ο άνεμος σαν ένα λευκό άλογο που καλπάζει στον ουρανό, αφού όπως αναφέρει το σενάριο, σύμφωνα με τον θρύλο των Ινδιάνων, ο βοριάς είναι το φάντασμα ενός αλόγου.
Μεγάλο μέρος από τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην έρημο Mojave , στην Καλιφόρνια, κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες για τους ηθοποιούς και όλο το επιτελείο. Σε αρκετές περιπτώσεις η θερμοκρασία άγγιζε τους 50 βαθμούς Κελσίου. Οι σκηνές του ανέμου στην έρημο, γυρίστηκαν με την βοήθεια των ελίκων οκτώ μονοκινητήριων αεροπλάνων που μεταφέρθηκαν εκεί για τις ανάγκες της ταινίας.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις αμερικάνικες αίθουσες, στις 23 Νοεμβρίου του 1928 χωρίς να σημειώσει ιδιαίτερη επιτυχία. Με το πέρασμα όμως των χρόνων επανεκτιμήθηκε και σήμερα θεωρείται ως μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές της εποχής του βωβού και όχι μόνο.
Ήταν μία από τις πρώτες ταινίες που είχε σαν θέμα την ζωή στην Άγρια Δύση και την συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στα στοιχεία της φύσης.
Το 1983, ο μουσικοσυνθέτης Carl Davis, επιμελήθηκε την μουσική επένδυσή της δημιουργώντας ένα υπέροχο soundtrack. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1993, επιλέχθηκε από το Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου, της βιβλιοθήκης του Κογκρέσου, ως ταινία “πολιτιστικής και ιστορικής αξίας”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση