Letters From Iwo Jima (2006)

Ελληνικός Τίτλος: Γράμματα από το Ίβο Τζίμα
Κατηγορία: Πολεμικό Δράμα, Ιστορική
Σκηνοθεσία: Clint Eastwood
Σενάριο: Iris Yamashita, Paul Haggis
Πρωταγωνιστούν: Ken Watanabe, Kazunari Ninomiya, Tsuyoshi Ihara, Ryo Kase
Μουσική: Kyle Eastwood, Michael Stevens
Φωτογραφία: Tom Stern
Μοντάζ: Joel Cox, Gary Roach
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 141 min

Μια ομάδα Ιαπώνων αρχαιολόγων εξερευνούν το νησί Ίβο Τζίμα. Σκάβοντας το έδαφος ανακαλύπτουν ένα πακέτο με γράμματα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσα από αυτά τα γράμματα αρχίζει η εξιστόρηση των γεγονότων που περιγράφονται στην ταινία.
Καλοκαίρι του 1944, στον Ειρηνικό Ωκεανό μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Το μικρό ηφαιστειογενές και άγονο νησί Ίβο Τζίμα, αποτελεί το τελευταίο σημαντικό προπύργιο των Ιαπώνων, πριν την ολοκληρωτική τους ήττα από τους συμμάχους. Εκεί, κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης, πολλές κακουχίες και λιγοστή τροφή και νερό, περίπου 20 χιλιάδες Ιάπωνες στρατιώτες, σκάβουν χαρακώματα περιμετρικά των ακτών, προκειμένου να αποκρούσουν την αναμενόμενη απόβαση Αμερικανών πεζοναυτών, με τεράστια αριθμητική υπεροχή.
Μια μέρα στην βραχονησίδα καταφτάνει απεσταλμένος από τον Αυτοκράτορα, με σκοπό να οργανώσει τους άνδρες και να σχεδιάσει την Ιαπωνική αμυντική δράση απέναντι στην Αμερικανική επίθεση, έως ότου φτάσουν στο νησί περαιτέρω στρατιωτικές δυνάμεις για ενίσχυση, ο Ιάπωνας στρατηγός Tadamichi Kuribayashi.
Ο Kuribayashi, μελετώντας προσεκτικά τη μορφολογία του νησιού, αντιλαμβάνεται ότι η μόνη ελπίδα για επιβίωση είναι οι στρατιώτες του να σκάψουν σήραγγες ώστε να προστατευτούν από τις μυριάδες των οβίδων που θα εξαπολύσουν στο νησί οι Αμερικάνοι, πριν την απόβασή τους.
Καθώς περνούν οι μέρες και οι άντρες παλεύουν με τις κακουχίες, τις στερήσεις και τις ασθένειες, και αντιλαμβανόμενοι ότι οι ενισχύσεις από την ενδοχώρα δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ, συνειδητοποιούν ότι ετοιμάζονται για μια χαμένη μάχη που θα τους οδηγήσει σε βέβαιο θάνατο...

Πρόκειται για μια σπουδαία αντιπολεμική ελεγεία, δοσμένη με συγκλονιστικό και ταυτόχρονα άρτια καλλιτεχνικό τρόπο, από τον αξιέπαινο Αμερικανό σκηνοθέτη Clint Eastwood.
Αν και τα περισσότερα πρόσωπα της ταινίας είναι φανταστικά, το κεντρικό της θέμα βασίζεται στα πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στη νήσο Ίβο Τζίμα. Πάνω στο συγκεκριμένο νησί έγινε μια από τις πιο αιματηρές μάχες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους κι από τις δυο πλευρές, 27 χιλιάδες άνδρες, και έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να φτάσουν οι Αμερικάνοι πιο κοντά στη νίκη και στην επακόλουθη ολοκληρωτική καταστροφή της Ιαπωνίας.  
Ο τρόπος αφήγησης των γεγονότων, ακολουθεί το εξαιρετικό σενάριο της Iris Yamashita, το οποίο με την σειρά του βασίζεται σε αληθινά γράμματα προσώπων που έζησαν τα τραγικά γεγονότα στο νησί. Πρόσωπα επιλεγμένα απ' όλες τις στρατιωτικές και κοινωνικές τάξεις της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας: ο ικανότατος, ανοιχτόμυαλος και φιλεύσπλαχνος Στρατηγός Kuribayashi (Ken Watanabe) ο οποίος είχε ζήσει χρόνια στην Αμερική, ο απλός στρατιώτης, πρώην φούρναρης, Saigo (Kazunari Ninomiya) που θέλει να γυρίσει ζωντανός για να δει τη νεογέννητη κόρη του, ο αριστοκράτης Λοχαγός, ολυμπιονίκης στην ιππασία, Βαρόνος Nishi (Tsuyoshi Ihara) και ο υποβιβασμένος πρώην Αξιωματικός, Shimizu (Ryo Kase), είναι μερικά από τα πρόσωπα αυτά. Όλοι τους, πιστοί στις παραδόσεις και στα ιδανικά της πατρίδας τους, έτοιμοι να πεθάνουν γι’ αυτά, αλλά έχοντας βαθιά μέσα τους ριζωμένη και την έμφυτη επιθυμία για ζωή.

Με μοναδική σκηνοθετική άποψη, ποιητική διάθεση και χαρακτηριστική καλλιγραφική λιτότητα, ο αειθαλής Eastwood καθηλώνει τον θεατή με τους αργούς του ρυθμούς, τα διαρκή φλας μπακ που έχουν σαν σκοπό την ανάλυση κι εμβάθυνση των κεντρικών χαρακτήρων, και με την εκπληκτική ξεθωριασμένη, σχεδόν ασπρόμαυρη φωτογραφία, που δίνει έμφαση μόνο στο κόκκινο χρώμα του αίματος, στο κόκκινο του ήλιου της Γιαπωνέζικης σημαίας, και στα χρώματα της φωτιάς.
Το δέσιμο μεταξύ των σκηνών δράσης και των σκηνών κατά τις οποίες οι Γιαπωνέζοι στρατιώτες κάνουν εσωτερικό μονόλογο γράφοντας τα γράμματά τους προς τα αγαπημένα τους πρόσωπα, λειτουργεί αποτελεσματικότατα, δημιουργώντας δραματική ατμόσφαιρα και γεννώντας συναισθήματα έντονης φόρτισης και συγκίνησης -σε καμία περίπτωση υπερβολικά και άσκοπα.
Τα πλάνα, είτε όταν απεικονίζουν το γυμνό και αφιλόξενο τοπίο του νησιού, είτε όταν παρουσιάζουν εικόνες μέσα στις κλειστοφοβικές σήραγγες που έχουν σκάψει οι ταλαιπωρημένοι από τις κακουχίες Ιάπωνες στρατιώτες, είναι πάντα υπέροχα.
Οι ερμηνείες, των άγνωστων ως επί το πλείστον στον Δυτικό Κόσμο, Ιαπώνων ηθοποιών, είναι μεγαλειώδεις. Αυτές όμως που αναμφισβήτητα ξεχωρίζουν και χρήζουν ειδικής μνείας, είναι οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, Ken Watanabe και Kazunari Ninomiya.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 9 Δεκεμβρίου του 2006 στους Ιαπωνικούς κινηματογράφους, σχεδόν δύο μήνες μετά από την επίσημη πρεμιέρα στις Αμερικανικές αίθουσες της αντίστοιχης ταινίας του Clint Eastwood, το επίσης αξιόλογο «Flags Of Our Fathers» (Οι Σημαίες των Προγόνων μας), που παρουσίαζε το ίδιο ιστορικό γεγονός ιδωμένο από την πλευρά των Αμερικάνων.
Αναμφισβήτητα όμως, το «Letters from Iwo Jima» είναι ανώτερο από τον προκάτοχό του αφού καταφέρνει και ξεφεύγει από τα κλισέ ενός πολεμικού δράματος, πραγματοποιώντας μια περαιτέρω φιλοσοφική αναζήτηση σχετικά με τον πόλεμο, τον ηρωισμό, και των συναισθημάτων που κατακλύζουν τους συμμετέχοντες σε αυτόν.
Στις αμερικάνικες αίθουσες η ταινία προβλήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του ’06, χωρίς να σημειώσει εμπορική επιτυχία, αφού οι εισπράξεις της δεν ξεπέρασαν τα 13.753.000 δολάρια, ενώ το κόστος παραγωγής της άγγιζε τα 19 εκατομμύρια. Αντίθετα, στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου και σε άλλες χώρες, τα πήγε αρκετά καλά, εισπράττοντας συνολικά 70 εκατομμύρια δολάρια και αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, χαρακτηριζόμενη σαν μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας.
Την βραδιά της απονομής των Βραβείων Όσκαρ του 2007, το «Letters from Iwo Jima» βρέθηκε με 4 υποψηφιότητες στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και Ήχου. Τελικά τιμήθηκε μόνο με το Βραβείο Ήχου. Αντίθετα, διέπρεψε στον Διαγωνισμό Χρυσής Σφαίρας όπου τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Τιμήθηκε επίσης από την Ιαπωνική Ακαδημία Κινηματογράφου, με το Βραβείο Καλύτερης Ξένης Ταινίας.