Αγγλικός Tίτλος: Once Upon a Time in the West
Ελληνικός Τίτλος: Κάποτε στην Δύση
Κατηγορία: Γουέστερν
Σκηνοθεσία: Sergio Leone
Σενάριο: Sergio Leone, Sergio Donati, Dario Argento, Bernardo Bertolucci
Πρωταγωνιστούν: Henry Fonda, Charles Bronson, Claudia Cardinale, Jason Robards
Μουσική: Ennio Morricone
Φωτογραφία: Tonino Delli Colli
Μοντάζ: Nino Baragli
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία - ΗΠΑ
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 168 min
Ο Brett McBain προβλέποντας από που θα περάσει ο σιδηρόδρομος, αγοράζει ένα μεγάλο κομμάτι γης , υπολογίζοντας ότι εκεί θα γίνει ο τοπικός σταθμός, καθώς είναι το μόνο σημείο της περιοχής που υπάρχει νερό.
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας που έχει την εκμετάλλευση του σιδηροδρόμου και χρηματοδοτεί το έργο της επέκτασης των γραμμών, πιέζει τον McBain να του πουλήσει τη γη του. Ο γαιοκτήμονας όμως δεν δέχεται και τότε ο επιχειρηματίας προσλαμβάνει έναν επαγγελματία, τον Frank, προκειμένου να εκφοβίσει τον ξεροκέφαλο γαιοκτήμονα να αλλάξει γνώμη. Ο Frank όμως με την συμμορία του δεν αρκούνται στον εκφοβισμό αλλά δολοφονούν τον McBain και τα τρία παιδιά του.
Τη γη του άτυχου γαιοκτήμονα κληρονομεί η γυναίκα του, Jill McBain, η οποία είχε εγκαταλείψει τον άνδρα της και διέμενε στην Νέα Ορλεάνη, όπου εργαζόταν σαν πόρνη.
Όταν η όμορφη Jill επιστρέφει στο ράντσο του νεκρού άνδρα της, καταλαβαίνει πολύ γρήγορα ότι απειλείται η ζωή της κι έτσι με τη σειρά της προσλαμβάνει δυο πιστολέρο για προστασία...
Οι εξαιρετικά νωχελικοί ρυθμοί της κάμερας, οι μεγάλης διάρκειας σκηνές, οι παρατεταμένες σιωπές, τα πολύ κοντινά πλάνα πάνω στα πρόσωπα των ηρώων και οι συναισθηματικές εντάσεις που αναβλύζουν από τα βλέμματά τους, η δυναμική προοπτική των τοπίων και τα μελετημένα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας κάδρα, είναι μερικά από τα αναπόσπαστα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το ύφος Sergio Leone και σε αυτήν την ταινία δίνουν το παρόν τόσο έντονα, όσο σε καμία άλλη δημιουργία του.
Παρά το γεγονός της αργής ανάπτυξης, του λιτού αλλά εξαίρετου σεναρίου και των λιγοστών απέριττων διαλόγων, με ένα τρόπο μοναδικό, λυρικό και ταυτόχρονα βίαιο και σκληρό, ο Ιταλός σκηνοθέτης καταφέρνει και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Σε αυτό συντελούν και η εκπληκτική φωτογραφία του Tonino Delli Colli, που «ζωγραφίζει» το γυμνό, κακοτράχαλο τοπίο της άγριας δύσης με τρόπο αριστουργηματικό, το πολύ καλό μοντάζ του Nino Baragli και φυσικά η μνημειώδης μουσική επένδυση του Ennio Morricone.
Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης έγραψε την μουσική διαβάζοντας το σενάριο πριν ακόμα ξεκινήσουν τα γυρίσματα κι έφτιαξε για κάθε έναν από τους κεντρικούς ήρωες της ιστορίας το δικό του ξεχωριστό μουσικό θέμα. Όταν οι τέσσερεις πρωταγωνιστές σμίγουν σε ένα πλάνο με φόντο τις σιδηροδρομικές γραμμές και το αχανές άγριο τοπίο, τα διαφορετικά αυτά μουσικά θέματα ενώνονται και γίνονται ένα.
Ο Leone σκηνοθέτησε τους ηθοποιούς του με τέτοιο τρόπο ώστε να κινούνται με το ρυθμό που του επέβαλλε η μουσική του Morricone, παραβλέποντας έτσι τον συνηθισμένο τρόπο όπου ο ρυθμός της μουσικής ακολουθεί τις κινήσεις των ηθοποιών.
Η πληθώρα χαρακτήρων με το πλούσιο και ιδιαίτερο παρελθόν και το εξαιρετικό cast, συμπληρώνουν τη σύνθεση αυτού του αριστουργήματος.
Ο Henry Fonda με την επιβλητική φιγούρα του, στον ρόλο του κακού Frank, υποδύεται τον πιο «μαύρο» χαρακτήρα της καριέρας του και είναι απόλυτα πειστικός.
O Charles Bronson με το γεμάτο ένταση βλέμμα του και την απίστευτη έκφραση των χαρακτηριστικών του, στον ρόλο του εκδικητή με την φυσαρμόνικα, ενσωματώνει τέλεια τον καλύτερο μάλλον, χαρακτήρα της ταινίας.
Η πανέμορφη Claudia Cardinale, στον ρόλο της Jill, υποδύεται μια πόρνη που ίσως έχει μετανιώσει για το παρελθόν της και θέλει να βάλει την ζωή της στον σωστό δρόμο κάνοντας κάτι καλό.
Ο Jason Robards, πολύ καλός στον ρόλο ενός κακού που κατηγορείται άδικα για κάτι που δεν έκανε.
Εξίσου καλός και ο Gabriele Ferzetti, στον δεύτερο ρόλο του άπληστου μεγαλοεπιχειρηματία των τρένων.
Το «Κάποτε στην Δύση» από πολλούς θεωρείται το καλύτερο γουέστερν που έχει γυριστεί ποτέ, κατέχοντας ταυτόχρονα και μία υψηλή θέση, μεταξύ των κορυφαίων ταινιών όλων των εποχών. Αν μπορεί να συγκριθεί με κάποια άλλη ταινία του είδους του, αυτή θα είναι μια από τις άλλες εκπληκτικές δημιουργίες του Sergio Leone που έχουν σαν θέμα το Φαρ Ουέστ.
Η ταινία κόστισε 5.000.000 δολάρια και έκανε πρεμιέρα στην Ιταλία στης 21 Δεκεμβρίου του 1968, σημειώνοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, σε αντίθεση με την Αμερική όπου η αποδοχή της από το κοινό και τους κριτικούς ήταν μικρότερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση