Barry Lyndon (1975)


Ελληνικός Τίτλος: Barry Lyndon
Κατηγορία: Δράμα, Περιπέτεια, Ρομαντική
Σκηνοθεσία: Stanley Kubrick
Σενάριο: William Makepeace Thackeray (Μυθιστόρημα), Stanley Kubrick (Προσαρμογή Σεναρίου)
Πρωταγωνιστούν: Ryan O'Neal, Marisa Berenson, Patrick Magee, Hardy Krüger, Steven Berkoff
Μουσική: Leonard Rosenman (Μουσική Επιμέλεια)
Φωτογραφία: John Alcott
Μοντάζ: Tony Lawson
Χώρα Παραγωγής: Μεγάλη Βρετανία - ΗΠΑ
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 184 min


Βρισκόμαστε στην Ιρλανδία του 18ου αιώνα. Ο Redmond Barry, ένας νεαρός χωριάτης, είναι ερωτευμένος με την ξαδέρφη του, Nora Brady. Ο Barry, όντας θερμόαιμος και ξεροκέφαλος, μονομαχεί γι’ αυτήν σκοτώνοντας τον αρραβωνιαστικό της, έναν Άγγλο στρατιώτη. Μετά από αυτό το γεγονός καταφεύγει στο Δουβλίνο όπου κατατάσσεται στον αγγλικό στρατό. Περνώντας αρκετές περιπέτειες, τελικά βρίσκεται να περιπλανιέται στην Ευρώπη με τον επαγγελματία χαρτοπαίκτη, Chevalier de Balibari. οι δυο τους συνεργάζονται και εξαπατούν ανθρώπους της υψηλή κοινωνίας, αποκομίζοντας σημαντικά χρηματικά ποσά.
Τα χρήματα όμως που κερδίζει ο Barry, δεν του είναι αρκετά για τον τρόπο της ζωής που έχει μάθει, κι έτσι αποφασίζει να παντρευτεί μια πλούσια χήρα, τη Lady Lyndon.
Λίγο μετά το γάμο τους, η Lady Lyndon καταλαβαίνει ότι ο Barry είναι παντελώς αδιάφορος για την ίδια, αφού την απατάει χωρίς να νοιάζεται καθόλου γι’ αυτήν και το δεκάχρονο γιο της Lord Bullingdon, και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι εκμεταλλεύεται προς δική του τέρψη την περιουσία της.
Συν των άλλων, αποτέλεσμα αυτού του γάμου είναι ένα παιδί, ο μικρός Brian, που μεγαλώνει με υπερβολική αγάπη από τον πατέρα του.
Τα χρόνια περνούν κι ο Barry που συνεχίζει τον ίδιο τρόπο ζωής, βρίσκει μπροστά του έναν αποφασισμένο για εκδίκηση εχθρό, τον άνδρα πλέον Lord Bullingdon...


Πρόκειται για μια άψογη προσαρμογή στην μεγάλη οθόνη ενός μυθιστορήματος του Βρετανού συγγραφέα William Makepeace Thackeray, που πρωτοδημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Frazer’s Magazine” σε συνέχειες το 1843, με τον τίτλο «The Luck of Barry Lyndon» και αφηγείτο τις περιπέτειες ενός φανταστικού ήρωα. Την επόμενη χρονιά οι συνέχειες αυτές εκδόθηκαν σε βιβλίο, με τον τίτλο «The Memoirs of Barry Lyndon, Esq. Written by Himself».
Ο χαρακτηρισμός  “άψογη προσαρμογή” δεν είναι τόσο για τον τρόπο αφήγησης και την εξιστόρηση των όσων συμβαίνουν στο βιβλίο του Thackeray, όσο για την τέλεια αναπαράσταση της εποχής και των τόπων που λαμβάνουν χώρα, όλα όσα μας περιγράφονται.
Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Stanley Kubrick, κινηματογραφώντας το «Barry Lyndon» δεν θέλησε απλά να αφηγηθεί τις περιπέτειες ενός Ιρλανδού τυχοδιώκτη όπως αυτές περιγράφονται στο βιβλίο, αλλά να φτιάξει μια ταινία στην οποία να αποτυπώνεται πιστά η ατμόσφαιρα που συναντάμε στους πίνακες των μεγάλων ζωγράφων του 18ου αιώνα.


Για να το πετύχει αυτό, συνεργάστηκε με τον υπεύθυνο φωτογραφίας John Alcott, και χρησιμοποιώντας φακούς μεγάλου διαφράγματος της εταιρείας Zeiss, οι οποίοι είχαν σχεδιαστεί για τη NASA, για της ανάγκες του διαστημικού προγράμματος “Απόλλων”, γύρισε εξ ολοκλήρου την ταινία χωρίς την χρήση επιπρόσθετου, τεχνικού φωτισμού.
Όλα τα εσωτερικά γυρίσματα έγιναν με την χρήση κεριών και με την βοήθεια του φυσικού φωτός που έμπαινε από τα παράθυρα, δημιουργώντας έτσι, μία απόλυτη αίσθηση ρεαλισμού και μια τέλεια πιστότητα στην αναπαράσταση της εποχής.
Επίσης, η εμμονή του Kubrick για αληθοφάνεια είναι εμφανής σχεδόν σε όλα τα σημεία της παραγωγής. Ορισμένα από τα κουστούμια που χρησιμοποιήθηκαν ήταν αυθεντικά από το 18ο αιώνα και κάποια άλλα πιστές αντιγραφές τους, ραμμένα από ειδικά υφάσματα. Το ίδιο ισχύει για τις περούκες, τα υποδήματα και ότι άλλο σχετίζεται με την εμφάνιση των ηθοποιών.
Όλα τα γυρίσματα έγιναν σε φυσικούς χώρους, τα περισσότερα από αυτά στην Ιρλανδία, όπου σώζονται μέχρι σήμερα πολλά αυθεντικά κτίρια από το 18ο αιώνα.
Υπέροχα είναι και τα εξωτερικά πλάνα που είναι γυρισμένα σε μαγευτικές τοποθεσίες της Αγγλικής και της Ιρλανδικής υπαίθρου, και θυμίζουν έντονα, έργα ζωγραφικής.
Γενικότερα, κάθε πλάνο τα ταινίας, μοιάζει και με έναν διαφορετικό πίνακα ζωγραφικής που αγγίζει την εικαστική τελειότητα, γεγονός που την καθιστά μία από τις σπουδαιότερες και ομορφότερες οπτικά ταινίες όλων των εποχών.


Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στην μουσική επένδυση της ταινίας, που επιμελήθηκε ο Leonard Rosenman και περιλαμβάνει κομμάτια από συνθέσεις της κλασικής μουσικής όπως, το περίφημο «Sarabande» του Handel, αποσπάσματα των Bach, Mozart, Schubert, Vivaldi, αλλά και παραδοσιακά ακούσματα της Ιρλανδίας και της Μεγάλης Βρετανίας.
Ο Kubrick ξετυλίγει απλά και ταυτόχρονα επιδέξια την ιστορία του, χωρίς σκηνές με εκτεταμένους διάλογους, κάνοντας χρήση ενός αφηγητή (Michael Hordern) ο οποίος μας διηγείται την ιστορία του Barry Lyndon, με ζεστή φωνή και τρόπο απόλυτα αισθαντικό.
Ο Αμερικανός ηθοποιός Ryan O'Neal, στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Barry Lyndon, ερμηνεύει άψογα τον Ιρλανδό χωριάτη που θέλει με κάθε τρόπο να καθιερώσει την θέση στα μεγάλα σαλόνια, χωρίς υπερβολές και θεατρινισμούς, με τρόπο εντελώς λιτό και απέριττο.
Στα ίδια επίπεδα κινούνται και οι υπόλοιποι ηθοποιοί που συμπληρώνουν το καστ, και κάτω από τις οδηγίες του υπερβολικά λεπτολόγου Stanley Kubrick, δίνουν ή τουλάχιστον προσπαθούν να δώσουν, τον καλύτερό τους εαυτό.


Η ταινία κόστισε 11 εκατομμύρια δολάρια και έκανε πρεμιέρα στις 18 Δεκεμβρίου του 1975, στην Μεγάλη Βρετανία.
Οι κριτικές που έλαβε αρχικά ήταν ανάμικτες και σημαδεύτηκε από εμπορική αποτυχία αφού οι εισπράξεις της παγκοσμίως, με τη βία έφτασαν τα 20.000.000 δολάρια. Πολλοί ήταν αυτοί που την χαρακτήρισαν σαν μία βαρετή ταινία, στατική στο μεγαλύτερό της μέρος.
Το 1976, προτάθηκε για επτά Βραβεία Όσκαρ από τα οποία κέρδισε τα τέσσερα στις κατηγορίες, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Φωτογραφίας, Κοστουμιών και Μουσικής Επιμέλειας, ενώ οι άλλες υποψηφιότητες ήταν στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου, όπου επικράτησε η ταινία του Milos Forman, «Στη Φωλιά του Κούκου».
Επίσης το «Barry Lyndon», μεταξύ των πολλών διαγωνισμών που συμμετείχε, διακρίθηκε στα Βραβεία BAFTA όπου είχε τέσσερις υποψηφιότητες και τιμήθηκε με τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Φωτογραφίας, και διεκδίκησε και δύο Χρυσές Σφαίρες στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας.
Σήμερα θεωρείται από πολλούς σαν μια από τις καλύτερες και ομορφότερες παραγωγές όλων των εποχών και σαν μια ταινία-σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου, κυρίως για τις τεχνικές και αισθητικές καινοτομίες που εισήγαγε.










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση