Αγγλικός Τίτλος: The Boat
Ελληνικός Τίτλος: Υποβρύχιο U96, Επιστροφή στην Κόλαση
Κατηγορία: Πολεμικό Δράμα
Σκηνοθεσία: Wolfgang Petersen
Σενάριο: Lothar G. Buchheim (μυθιστόρημα), Wolfgang Petersen (προσαρμογή σεναρίου)
Πρωταγωνιστούν: Jurgen Prochnow, Herbert Gronemeyer, Klaus Wennemann, Hubertus Bengsch, Martin Semmelrogge
Μουσική: Klaus Doldinger
Φωτογραφία: Jost Vacano
Μοντάζ: Hannes Nikel
Χώρα Παραγωγής: Γερμανία
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 149 min / 209 min (Director's cut) / 293 min (Uncut)
Οκτώβριος του 1941, εποχή κατά την οποία ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται σε όλη την Ευρώπη. Ένας Γερμανός πολεμικός ανταποκριτής απεσταλμένος της γερμανικής κυβέρνησης, ο υπολοχαγός Βέρνερ, αναλαμβάνει να κάνει ένα ρεπορτάζ για την ζωή των Γερμανών ναυτών μέσα σε ένα από τα υποβρύχια του γερμανικού στόλου.
Το υποβρύχιο τύπου U-96, ξεκινάει για την επόμενη αποστολή του στον Ατλαντικό και ο Βέρνερ μαζί με τον πλοίαρχο και τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, άτεγκτοι στις θέσεις τους, υπερασπίζονται μέχρι τελικής πτώσεως τις εντολές που έχουν λάβει από τους ανωτέρους τους...
Από πολλούς θεωρείται η καλύτερη ταινία του παγκόσμιου κινηματογράφου που έχει σαν θέμα της ένα υποβρύχιο και συγκαταλέγεται στη λίστα με τις καλύτερες πολεμικές ταινίες.
Το γεγονός μόνο και μόνο ότι προέρχεται και παρουσιάζει τα πράγματα από την γερμανική πλευρά, την καθίστα άκρως ενδιαφέρουσα.
Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει η οποιαδήποτε υποψία προπαγάνδας. Δεν παίρνει το μέρος κανενός, ούτε ηθικολογεί με φράσεις του τύπου «ο πόλεμος είναι κακό πράγμα» «η ναζιστική ιδεολογία είναι μια τρέλα» κτλ. Αυτά και πλήθος από άλλα αντιπολεμικά μηνύματα ξεπηδάνε από μόνα τους, με τρόπο φυσικό, μέσα από την τραγικότητα των γεγονότων. Οι ήρωες, που νιώθουν υποχρέωση να υπηρετήσουν την πατρίδα τους, έχουν σαν στόχο τη νίκη, επειδή αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την επιβίωση.
Η ταινία με ελάχιστα εφέ, χωρίς πομπώδες πλάνα, με την απουσία ηρωικών υπερβολών και χωρίς ένα προβλέψιμο happy end, απέχει πολύ από τα χολιγουντιανά κλισέ και αποτελεί ένα άριστο δείγμα ευρωπαϊκής κινηματογραφικής γραφής.
Η σκηνοθεσία του Wolfgang Petersen είναι εξαιρετική.
Βοηθούμενος πολύ από την καταπληκτική, σκοτεινή φωτογραφία του Jost Vacano και την μουσική υπόκρουση του Klaus Doldinger που ακολουθεί πιστά τις εξελίξεις, φτιάχνει ένα απόλυτα κλειστοφοβικό έπος που αγγίζει τα όρια του θρίλερ, γυρισμένο κατά το μεγαλύτερο μέρος του στα στενά όρια ενός υποβρυχίου.
Ο Petersen καταφέρνει και μοιράζει άρτια τους χρόνους της αγωνίας και της έντασης, της δράσης, αλλά και το χρόνο που απαιτείται για τη σκιαγράφηση του χαρακτήρα των ηρώων του.
Ο ήχος της ταινίας είναι έξοχος. Οι ήχοι από τις εκρήξεις των βομβών, οι θόρυβοι των μηχανών και των ραντάρ, μέχρι και οι απειροελάχιστοι ήχοι, όπως για παράδειγμα οι απαλές συνεχείς σταγόνες νερού, προετοιμάζουν τις σκηνές δράσης και μεγαλώνουν την αγωνία στο έπακρο.
Οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών είναι υποδειγματικές και μεταφέρουν το θεατή στον μικρόκοσμο του υποβρυχίου, αναδεικνύοντας όλα τα δραματικά στοιχεία της ιστορίας.
Τα γυρίσματα διήρκησαν δύο χρόνια (1979-1981) και οι ηθοποιοί όχι μόνο εκπαιδεύτηκαν ώστε να μπορούν να κινούνται με ταχύτητα μέσα στους στενούς χώρους του υποβρύχιου, αλλά άφησαν μακριά ατημέλητα μαλλιά και γένια και υποχρεωθήκαν από τον σκηνοθέτη για ένα διάστημα πολλών μηνών, να μην εκτίθενται καθόλου στον ήλιο, προκειμένου το δέρμα τους να γίνει ωχρό κι έτσι τα πρόσωπα τους να φαίνονται πιο ρεαλιστικά μπροστά στο φακό, σαν να ζούσαν πραγματικά σε υποβρύχιο.
Για τις ανάγκες της ταινίας κατασκευάστηκαν δύο ομοιώματα των U2 καθώς και μικρότερα αντίγραφα. Για να προσομοιάσουν τις κινήσεις του υποβρύχιου όταν εκρήγνυνται οι βόμβες βυθού, οι σκηνές τραβήχτηκαν πάνω σε μία πλατφόρμα που κινιόταν με υδραυλικούς μηχανισμούς έτσι ώστε τα πάντα να φαίνονται αληθοφανή.
Αρχικά η δημιουργία ξεκίνησε σαν μίνι σειρά ημίωρων επεισοδίων για την γερμανική τηλεόραση, από την εταιρεία Bavaria Films. Το 1981 ο Wolfing Petersen έφτιαξε ην κινηματογραφική έκδοση διάρκειας 149 λεπτών.
Η ταινία απελευθερώθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1981. Σημείωσε παγκόσμια εμπορική επιτυχία, απέσπασε πολύ καλές κριτικές και ήταν υποψήφια για έξι βραβεία Όσκαρ από τα οποία δεν κατάφερε να κερδίσει κανένα. Το κόστος παραγωγής της ήταν 32 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα (περίπου 18.500.000 δολάρια) και γι’ αυτό το λόγο κατατάσσεται ανάμεσα στις πιο ακριβές ταινίες στην ιστορία του γερμανικού κινηματογράφου.
Το 1997, το "Das Boot" μπήκε ξανά στο στούντιο. Σκηνές από την τηλεοπτική βερσιόν υπέστησαν μεγέθυνση για να αποκτήσουν κινηματογραφικό λόγο πλευρών, ο ήχος επεξεργάστηκε από την αρχή στα πρότυπα του Digital surround και το υλικό πέρασε ξανά από μοντάζ φτάνοντας αυτή τη φορά σε διάρκεια τα 209 λεπτά.
Μετά από την επιτυχία της ταινίας ο σκηνοθέτης της, Wolfing Petersen, μετεπήδησε κατευθείαν στο Χόλυγουντ όπου και συνέχισε την λαμπρή καριέρα του, φτιάχνοντας όμως ταινίες που αναμφισβήτητα δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να συγκριθούν με αυτό το επικό δημιούργημα: Shattered (1991) Air Force One (1997) The Perfect Storm (2000) Troy (2004) και άλλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση