Singing In The Rain (1952)

Ελληνικός Τίτλος: Τραγουδώντας στη Βροχή

Κατηγορία: Μιούζικαλ, Κωμωδία, Ρομαντική

Σκηνοθεσία: Gene Kelly, Stanley Donen

Σενάριο: Betty Comden, Adolph Green

Πρωταγωνιστούν: Gene Kelly, Debbie Reynolds, Donald O'Connor, Jean Hagen

Μουσική: Lennie Hayton

Φωτογραφία: Harold Rosson

Μοντάζ: Adrienne Fazan

Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ

Χρώμα: Έγχρωμη

Διάρκεια: 103 min

Βρισκόμαστε στο 1927 και ο Ντον Λόκγουντ και η Λίνα Λαμόντ είναι το αγαπημένο ζευγάρι του βωβού κινηματογράφου. Η Λίνα όμως μπερδεύει τον κινηματογραφικό έρωτα με πραγματικό, παρόλο που ο Ντον δεν ανταποκρίνεται στα αισθήματα της. Όταν όμως έρχεται το τέλος του βωβού κινηματογράφου αποφασίζεται να μετατραπεί η τελευταία τους ταινία σε μιούζικαλ. Ο Ντον έχει την τέλεια φωνή, όμως αυτό δεν ισχύει και για τη Λίνα και έτσι πρέπει να ντουμπλάρουν τη φωνή της. Για τη δουλειά αυτή προσλαμβάνουν την Κάθι Σέλντεν, μια νέα ταλαντούχα ηθοποιό, την οποία ερωτεύεται ο Ντον...

Πρόκειται για ένα πανέμορφο κινηματογραφικό αριστούργημα που μιλάει με νοσταλγία και πολύ χιούμορ για την εποχή της μετάβασης του κινηματογράφου από τον βωβό στον ομιλούντα και τις δυσκολίες που δημιούργησε αυτή η μετάβαση.

Θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Γεμάτη φανταχτερά χρώματα, με καταπληκτικές ερμηνείες που συνδυάζουν υποκριτική δεινότητα και απίστευτες χορευτικές ικανότητες και ποικίλες μελωδίες, κινείται ανάμεσα στην λεπτή σάτιρα και το χορταστικό μιούζικαλ και καταλαμβάνει έτσι μια ξεχωριστή θέση στο είδος της μουσικής κωμωδίας.

Είναι μια από τις ελάχιστες μουσικές ταινίες που το σενάριό της γράφτηκε απευθείας για τον κινηματογράφο. Εκείνη την εποχή τα περισσότερα κινηματογραφικά μιούζικαλ ήταν πτυχωμένες παράγωγες του Broadway που μεταφέρονταν στην μεγάλη οθόνη. Βάση για το Singin` In The Rain αποτέλεσε το ομώνυμο τραγούδι που είχε γραφτεί αρκετά χρόνια πριν, και μετά από την προβολή της ταινίας έμελλε να αποθεωθεί.

Σήμερα η ταινία συγκαταλέγεται στον κατάλογο με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, αλλά έπρεπε να περιμένει πολλά χρόνια για να αναγνωριστεί η αξία της, αφού στην εποχή της δεν εντυπωσίασε, απλά θεωρήθηκε ευχάριστη και όχι τόσο ιδιαίτερη.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στον Gene Kelly που ουσιαστικά είναι η ψυχή της ταινίας. Άξιος σκηνοθέτης, εκφραστικός ερμηνευτής, υπέροχος χορευτής και τέλος εντυπωσιακός χορογράφος. Η αναμφισβήτητη αξία του στους δυο τελευταίους τομείς καταγράφεται με σαφήνεια στην οθόνη, παρουσιάζοντας μερικές από τις πιο ευφάνταστες και σαγηνευτικές χορογραφίες που έχουν γυριστεί πότε για τον κινηματογράφο. Σε μια από αυτές, που συμπεριλαμβάνει και τη συμμέτοχη του εντυπωσιακού Broadway Ballet, μπορούμε να απολαύσουμε την γκεστ σταρ Cyd Charisse και το «τρελό πέπλο» της (ένα κομμάτι λευκού μεταξιού μήκους δέκα μέτρων) που ανεμίζει γύρω της, σκηνή που κόστισε 600.000 δολάρια, αφού για να ολοκληρωθεί χρειάστηκαν τρεις μηχανές αεροπλάνου στο ρόλο των ανεμιστήρων, ένας μήνας πρόβες και δυο εβδομάδες γυρισμάτων.

Επίσης η σκηνή της ερμηνείας του ομώνυμου τραγουδιού αποτελεί χωρίς καμία αμφιβολία σημείο αναφοράς. Είναι πλέον μια σκηνή κλασσική και αξεπέραστη. Είναι τέσσερα εκπληκτικά λεπτά, που έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας του σινεμά.