Double Indemnity (1944)

Ελληνικός Τίτλος: Με Διπλή Ταυτότητα
Κατηγορία: Έγκλημα, Δράμα, Νουάρ
Σκηνοθεσία: Billy Wilder
Σενάριο: James M. Cain (νουβέλα) Billy Wilder, Raymond Chandler (σενάριο)
Πρωταγωνιστούν: Fred MacMurray, Barbara Stanwyck, Edward G. Robinson
Μουσική: Miklos Rozsa
Φωτογραφία: John Seitz
Μοντάζ: Doane Harrison
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια: 107 min

Λος  Άντζελες, 1938. Ο Walter Neff (Fred MacMurray), είναι ένας έμπειρος ασφαλιστής της “Pacific All Risk Insurance Co.” ο οποίος γνωρίζει και συνάπτει παράνομη ερωτική σχέση με την γοητευτική γυναίκα ενός πελάτη του, την Phyllis Dietrichson (Barbara Stanwyck).
Η Phyllis, η οποία ασφυκτιεί με τον γάμο της, του προτείνει να δολοφονήσουν τον άντρα της και μαζί να εισπράξουν την αποζημίωση από την ασφάλειας ζωής, την οποία θα κάνουν στο θύμα εν αγνοία του. Ο Neff όχι μονάχα συμφωνεί, αλλά βρίσκει και τρόπο για να εισπράξουν από την ασφάλεια περισσότερα χρήματα.
Λίγο καιρό μετά κι αφού το παράνομο ζευγάρι πραγματοποιεί το σχέδιό του, ο κ. Dietrichson (Tom Powers) βρίσκεται νεκρός στις γραμμές ενός τρένου, κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του. Μετά από την σχετική έρευνα η αστυνομία βγάζει το πόρισμα ότι ο θάνατος του άτυχου άνδρα προήρθε από ατύχημα.
Ωστόσο, ο αναλυτής της ασφάλειας και καλύτερος συνεργάτης του Neff, Barton Keyes (Edward G. Robinson) δεν πιστεύει την ιστορία και υποψιάζεται ότι η Phyllis, έχει δολοφονήσει τον άντρα της με τη βοήθεια ενός άλλου άνδρα...

Ο σχετικά νέος τότε, Billy Wilder, βασιζόμενος στην ομότιτλη νουβέλα του συγγραφέα James M. Cain, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Liberty» το 1943, με την βοήθεια του σεναριογράφου Raymond Chandler, γράφει και σκηνοθετεί την ταινία αυτή, που θεωρείται σαν ένα από τα αρχέτυπα του είδους ταινιών που ονομάστηκαν φιλμ-νουάρ.
Η μοιραία γυναίκα, ο δυναμικός άνδρας που γίνεται έρμαιό της, ο έρωτας, το μυστήριο, η αγωνία και το έγκλημα, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία του σεναρίου, που σίγουρα σήμερα φαίνεται πολύ κοινότυπο, αλλά η άψογα δομημένη πλοκή, η άρτια σκηνοθεσία, οι απολαυστικοί διάλογοι και η φανταστική χημεία μεταξύ των τριών εκπληκτικών πρωταγωνιστών, συμπράττουν για το τελικό αποτέλεσμα και την δημιουργία μιας αριστουργηματικής ταινίας, από αυτές που κάνουν τον όρο “κλασική” να παίρνει μεγαλύτερη αξία.
Ο ιδιαίτερος φωτισμός, ο εξπρεσιονισμός που δημιουργεί το υψηλό ασπρόμαυρο κοντράστ, οι γωνίες λήψεις, ο ήχος και η πολύ καλή μουσική του Miklos Rozsa, αναδεικνύουν την άρτια και προσεγμένη δουλειά που έχει γίνει από όλους τους συντελεστές σε τεχνικό επίπεδο, και καθιστούν την θέαση της ταινίας όχι μόνο ευχάριστη αλλά και συναρπαστική, ακόμα και σήμερα.

Το «Double Indemnity» έκανε πρεμιέρα στις 24 Απριλίου του 1944, απέσπασε πολύ καλές κριτικές, σημείωσε εισπρακτική επιτυχία και προτάθηκε για 7  Όσκαρ, αλλά αδίκως δεν κέρδισε κανένα (Όσκαρ Καλύτερης ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Ά Γυναικείου ρόλου, Μουσικής, Φωτογραφίας, Ήχου).
Η ελεύθερη μετάφραση του πρότυπου τίτλου είναι «Διπλή αποζημίωση» αλλά στη χώρα μας  η ταινία κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Με διπλή ταυτότητα». Πιθανότητα ο μεταφραστής μπέρδεψε την λέξη indemnity (αποζημίωση) με την λέξη identity (ταυτότητα) ή θεώρησε ότι έτσι ερχόταν πιο κοντά στο θέμα της ταινίας, καθώς ο ήρωας στη αρχή είναι ο καλός υπάλληλος της ασφαλιστικής εταιρείας στην οποία εργάζεται αλλά στη συνέχεια μεταμορφώνεται σε έναν στυγερό δολοφόνο που προσπαθεί σχεδιάζοντας μια μεγάλη απάτη, να κερδίσει χρήματα εις βάρος των εργοδοτών του. Επίσης περιστασιακά -αρκετά χρόνια πριν- η ταινία κυκλοφόρησε και με τον τίτλο «Κολασμένη αγάπη».