Ελληνικός Τίτλος: Λάουρα
Κατηγορία: Δράμα, Μυστηρίου, Φιλμ Νουάρ
Σκηνοθεσία: Otto Preminger
Σενάριο: Vera Caspary (μυθιστόρημα) Jay Dratler, Samuel Hoffenstein , Elizabeth Reinhardt (σενάριο)
Πρωταγωνιστούν: Gene Tierney, Dana Andrews, Clifton Webb, Vincent Price, Judith Anderson
Μουσική: David Raksin
Φωτογραφία: Joseph LaShelle
Μοντάζ: Louis Loeffler
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια: 88min
Ο McPherson αρχίζει τις έρευνες του από τον στενό φίλο της Laura, Waldo Lydecker (Clifton Webb) έναν περίεργο τύπο με βρετανικό φλέγμα ο οποίος, είναι συντάκτης εφημερίδας και ραδιοφωνικός παραγωγός. Ο Waldo του διηγείται πώς γνώρισε τη Laura, πώς έγινε ο μέντοράς της, πώς χρησιμοποίησε τις γνωριμίες του και τη φήμη του, προκειμένου να προωθήσει την καριέρα της και πώς τελικά, κατέληξε να την ερωτευτεί.
Εκτός από τον Lydecker, ο McPherson θα ανακρίνει τον μνηστήρα της Laura, Shelby Carpenter (Vincent Price), έναν ξεπεσμένο αριστοκράτη με ιδιαίτερα εμφανίσιμο παρουσιαστικό αλλά με χαρακτήρα αμφιβόλου ηθικής.
Τα επόμενα άτομα στην λίστα του McPherson προς ανάκριση είναι, η θεία της δολοφονημένης Laura, Ann Treadwell (Judith Anderson), μια γυναίκα της καλής κοινωνίας με ύποπτες προθέσεις , και η πιστή υπηρέτρια, Bessie Clary (Dorothy Adams).
Έχοντας ακούσει τις μαρτυρίες όλων αυτών, ο κυνικός ντετέκτιβ, θεωρεί ότι όλοι τους είναι ύποπτοι για τον φόνο, αλλά κανείς τους όμως δεν διαθέτει σοβαρό κίνητρο για να τον διαπράξει.
Έτσι λοιπόν, προκειμένου να σχηματίσει μια καλύτερη εικόνα για τη Laura, περνά αρκετές ώρες στο διαμέρισμά της, διαβάζοντας το ημερολόγιό της και τα προσωπικά της γράμματα. Μέσα από όλα αυτά, ο McPherson αρχίζει σιγά-σιγά να γνωρίζει το χαρακτήρα της νεκρής, και το να βρει το δολοφόνο της τού γίνεται έμμονη ιδέα, σε σημείο που θα φτάσει να την ερωτευτεί...
Η «Laura» αποτελεί ένα από τα πρώτα και αντιπροσωπευτικότερα δείγματα του είδους των ταινιών που φέρουν τον χαρακτηρισμό, film-noir.
Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται με αρκετές αναδρομές ενώ οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη κρατώντας έτσι τον θεατή σε συνεχή αγωνία για την έκβαση της υπόθεσης. Η σκηνοθετική αρτιότητα της ταινίας διά χειρός Otto Preminger, οι υπέροχοι και δυνατοί διάλογοι, οι εκπληκτικές ερμηνείες, η φωτογραφία του Joseph LaShelle που αγγίζει την τελειότητα, και η πολλή όμορφη μουσική επένδυση του David Raksin, συνθέτουν ένα κινηματογραφικό αριστούργημα.
Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στην ομώνυμη νουβέλα της Vera Caspary, και ο σκηνοθέτης Otto Preminger, σε συνεργασία με τους σεναριογράφους του, δημιουργεί μια δραματική ταινία με αστυνομική πλοκή και εξαιρετική ατμόσφαιρα, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στην σκιαγράφηση των χαρακτήρων κάνοντας ταυτόχρονα, μια σπουδή πάνω στα ανθρώπινα πάθη και τις αδυναμίες που μπορούν να οδηγήσουν στην ευτυχία, μα και στην καταστροφή.
Το μουσικό θέμα της ταινίας φέρει τον τίτλο “Laura's Theme” και είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της. Αγαπήθηκε ιδιαίτερα στην εποχή του κι έγινε τραγούδι με τον τίτλο “Laura” το οποίο ερμηνεύτηκε από καλλιτέχνες όπως ο Frank Sinatra και o Nat King Cole. Σήμερα θεωρείται σαν ένα από τα πιο κλασικά κομμάτια της jazz μουσικής.
Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι υποδειγματικές, με την πανέμορφη Gene Tierney στον ρόλο της Laura, να κλέβει κυριολεκτικά την παράσταση. Η εικοσιτετράχρονη τότε, απόλυτα ερωτεύσιμη και ταλαντούχα ηθοποιός, δεν ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο και ούτε και η ίδια τον ήθελε, ωστόσο η ερμηνεία της αυτή, είναι ίσως η καλύτερη της καριέρας της. Η Tierney σήμερα θεωρείται ως μια από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από την μεγάλη οθόνη.
Ο Dana Andrews στο ρόλο του ντετέκτιβ, σοβαρός και μετρημένος, ερμηνεύει υπέροχα τον άνδρα που ερωτεύεται μια νεκρή και χρησιμοποιώντας την λογική του προσπαθεί να ανακαλύψει το δολοφόνο της.
Ο Clifton Webb, ένας κατ’ εξοχήν θεατρικός ηθοποιός, ενσαρκώνει άψογα τον μέντορα-προστάτη τής κατά πολύ μικρότερης του Laura, και αναδεικνύει με εξαιρετικό τρόπο μπροστά στην κάμερα, το μεγάλο και ποιοτικό υποκριτικό του ταλέντο.
Πολύ καλός είναι και ο αρκετά ευπαρουσίαστος Vincent Price, στο ρόλο του μνηστήρα της νεκρής, που δεν μπορεί να σταθεί δίπλα της και να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες της μεγάλης προσωπικότητάς της.
Τέλος άξιες αναφοράς είναι οι ερμηνείες των Judith Anderson και Dorothy Adams, στους μικρούς αλλά χαρακτηριστικούς ρόλους της θείας και της πιστής υπηρέτριας της δολοφονημένης αντίστοιχα· η δεύτερη μάλιστα, συμμετείχε στην ταινία αφιλοκερδώς.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη στις 11 Οκτωβρίου 1944, αποσπώντας αρχικά ανάμικτες κριτικές καθώς κατηγορήθηκε για τους έντονα νεκροφυλικούς υπαινιγμούς που απόπνεε.
Στην 17η απονομή των Βραβείων Όσκαρ, στις 15 Μαρτίου του 1945, η «Laura» κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας, ενώ ήταν προτεινόμενη για άλλα τέσσερα αγαλματίδια: Β' Ανδρικού Ρόλου για τον Clifton Webb, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου και Καλύτερων Σκηνικών Ασπρόμαυρης Ταινίας.
Η «Laura» ήταν η ταινία που καθιέρωσε τον Preminger σαν έναν από τους μεγαλύτερους και διαχρονικότερους σκηνοθέτες του Χόλυγουντ, πριν ακολουθήσουν τα επόμενα αριστουργήματά του (Fallen Angel - 1945, Angel Face - 1952, The Man with the Golden Arm - 1955, Anatomy of a Murder - 1959 και άλλα).
Σήμερα η ταινία θεωρείται κλασική και έχει συμπεριληφθεί σε αρκετές λίστες, μεταξύ των οποίων και στη λίστα του Αμερικάνικου Ινστιτούτου Κινηματογράφου (AFI) όπου το 2008, βρέθηκε στην τέταρτη θέση ανάμεσα στις δέκα καλύτερες Αμερικανικές ταινίες μυστηρίου.
Στο κινηματογραφικό site “Rotten Tomatoes” κατέχει βαθμολογία 100% από 57 κριτικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση