Ελληνικός Τίτλος: Η Προφητεία
Κατηγορία: Τρόμου, Μυστηρίου
Σκηνοθεσία: Richard Donner
Σενάριο: David Seltzer
Πρωταγωνιστούν: Gregory Peck, Lee Remick, David Warner, Billie Whitelaw, Harvey Stephens
Μουσική: Jerry Goldsmith
Φωτογραφία: Gilbert Taylor
Μοντάζ: Stuart Baird
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ - Μεγάλη Βρετανία
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 111 min
Όταν η σύζυγός του, Katherine, η οποία βρίσκεται σε εγκυμονούσα κατάσταση, την ώρα της γέννας μετά από μια επιπλοκή γεννά ένα παιδί νεκρό, ο Robert, με την παρότρυνση ενός καθολικού ιερέα και εν αγνοία της γυναίκας του, αποφασίζει να υιοθετήσει ένα υγιές βρέφος του οποίου η μητέρα πέθανε κατά την ώρα της γέννας. Έτσι, παίρνει το νεογέννητο και το παρουσιάζει στην Katherine, για δικό τους παιδί.
Ο ερχομός του νέου μέλους της οικογένειας, ο χαριτωμένος Damien, σε συνδυασμό με μια ευνοϊκή μετάθεση του πρέσβη στο Λονδίνο, συμπληρώνει την ευτυχία του ζευγαριού.
Τα χρόνια περνούν και φτάνουμε στα πέμπτα γενέθλια του μικρού, όπου κατά την διάρκεια της γιορτής συμβαίνει ένα τραγικό περιστατικό: η νεαρή νταντά του Damien αυτοκτονεί φωνάζοντας μπροστά στους καλεσμένους «...κοίτα με Damien, αυτό είναι για σένα!»
Το ατυχές περιστατικό δεν κλονίζει ιδιαίτερα τους γονείς του μικρού, και ούτε φυσικά την αγάπη και την πίστη προς στο "αγγελούδι" τους.
Όμως κάποια παράξενα γεγονότα που εξακολουθούν και συμβαίνουν, σε συνδυασμό με την αλλόκοτη συμπεριφορά της καινούργιας γκουβερνάντας του μικρού και οι προειδοποιήσεις ενός ιερέα, οδηγούν σταδιακά τον Robert σε υποψίες σχετικά με το ποιόν του μονάκριβου γιου τους.
Έτσι, με την βοήθεια ενός φωτογράφου, γνώστη των τεκταινομένων, αποφασίζει να ερευνήσει την υπόθεση αναλυτικότερα. Οι αποκαλύψεις του όμως είναι εφιαλτικές...
Ο Richard Donner, παίρνοντας στα χέρια του το εκπληκτικά καλογραμμένο σενάριο του David Seltzer, φτιάχνει ένα θρίλερ με επιβλητική μυστηριακή ατμόσφαιρα, με αρκετά πρωτοποριακά για την εποχή εφέ και γρήγορη σφιχτοδεμένη αφήγηση που από το πρώτο λεπτό κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και την αγωνία του θεατή.
Στο πλευρό του σκηνοθέτη οι υπόλοιποι συντελεστές δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και έτσι το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό.
Ο Gilbert Taylor, κάνει άψογη δουλειά στην φωτογραφία και ο Stuart Baird στο μοντάζ. Αυτός όμως που πραγματικά εκπλήσσει και συγκλονίζει με το έργο του, είναι ο συνθέτης Jerry Goldsmith. Η μουσική υπόκρουση της ταινίας είναι εξαιρετική, έχει καθοριστικό ρόλο και βοηθάει στην κορύφωση της έντασης και της αγωνίας στις σκηνές όπου αυτό απαιτείται. Ο συνθέτης δίνει μουσική υπόσταση στο καλό και στο κακό, με το δεύτερο να λειτουργεί σε βάρος του πρώτου μιας και τελικά αυτό είναι που κυριαρχεί. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις στην ιστορία του κινηματογράφου, που η μουσική μιας ταινίας έχει τόσο υπερβολικά ενεργό ρόλο μέσα σε αυτή και πολύ δίκαια ο συνθέτης βραβεύτηκε από την αμερικανική ακαδημία με ένα χρυσό αγαλματίδιο.
Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι εξαίρετες με κορυφαία αυτή του Gregory Peck, στο ζενίθ της μεγάλης του καριέρας, στον ρόλο του πατέρα του Damien, που δυσκολεύεται να πιστέψει αυτά που συμβαίνουν γύρω του. Ο μεγάλος ηθοποιός με το αστείρευτο υποκριτικό του ταλέντο, κερδίζει τον θεατή από την πρώτη στιγμή και μετατρέπεται σταδιακά από έναν ήρεμο και μορφωμένο διπλωμάτη σε έναν δυστυχισμένο πατέρα που ψάχνει να ανακαλύψει την αλήθεια ανάμεσα στην λογική και το μεταφυσικό, χωρίς ξεσπάσματα και θεατρινίστικες υπερβολές.
Δίπλα του επάξια στέκεται η Lee Remick, γοητευτική όπως πάντα, στον ρόλο της μητέρας που αρχικά αγνοεί το μυστικό που κρύβεται γύρω από το νεογέννητό της, ενώ στη συνέχεια υποπτεύεται μόνο ένα μέρος από την τεράστια συνομωσία που υπάρχει γύρω της, πριν πέσει και η ίδια θύμα της.
Εκπληκτική είναι και η Billie Whitelaw, στο ρόλο της “σατανικής” νταντάς, ενώ αξιοπρεπής στέκεται ο David Warner στον ρόλο του φωτογράφου που βοηθά τον πρέσβη.
Όσο για τον εξάχρονο τότε Harvey Stephens, το αθώο, γλυκό αλλά και ταυτόχρονα απόκοσμο προσωπάκι του, αποτελεί τέλεια επιλογή για τον ρόλο που υποστηρίζει.
Η απήχηση της ταινίας στο κοινό υπήρξε τεράστια και η εμπορική της επιτυχία πολύ μεγάλη. Αυτό στάθηκε η αφορμή για να γυριστούν δύο αξιόλογες συνέχειες, ωστόσο καμία δε φτάνει τα επίπεδα της πρώτης. Η πρώτη ταινία ήταν το «The Omen II - Damien» (1978) και η δεύτερη το «The Omen III - The Final Conflict» (1981). Συνδετικός κρίκος όλων των ταινιών, ο συνθέτης Jerry Goldsmith, που έγραψε τρία αριστουργηματικά soundtracks.
Τριάντα χρόνια μετά την «Προφητεία» του 1976, κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους ένα σύγχρονο remake της ταινίας, με τον ίδιο τίτλο. Η ταινία αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί σε τίποτα με την πρωτότυπη και κλασική πλέον για το είδος της ταινίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση